'இசைஞானி' இளையராஜா - காலத்தை வென்ற மேதையின் திரை இசைத் தந்திரங்கள்!

இந்தியத் திரையிசையின் வரலாற்றை 'இசைஞானி' இளையராஜாவுக்கு முன், இளையராஜாவுக்குப் பின் என்று பிரிக்கலாம். 1970-களில் தமிழ் சினிமாவில் அறிமுகமான இவர், வெறும் இசையமைப்பாளராக மட்டும் அல்லாமல், இசையின் கட்டமைப்பையே மாற்றியமைத்த ஒரு புரட்சிகரக் கலைஞராக இன்று வரை திகழ்கிறார். அவர் உருவாக்கிய இசையின் காலமற்ற தன்மைக்கும், உலகம் முழுவதும் உள்ள கோடிக்கணக்கான ரசிகர்களைத் தொடும் அவரது இசைக்கும் பின்னணியில் உள்ள இரகசியம் என்ன? இது வெறும் தாளமும், மெலடியும் மட்டுமல்ல; இது கணிதம், நுட்பமான உணர்ச்சிப் பிணைப்பு மற்றும் மேலைநாட்டு இசை வடிவங்களின் ஆழமான கலவையாகும்.

இளையராஜாவின் இசைத் தந்திரங்களில் முதன்மையானது, 'மேற்கத்திய கிளாசிக்கல்' (Western Classical) இசையைத் தமிழ் நாட்டுப்புற மற்றும் கர்நாடக இசையுடன் இணைக்கும் அவரது தனித்துவமான பாணி ஆகும். 1970கள் மற்றும் 80களில் மேற்கத்தியப் பாணியிலான வயலின் ஆர்க்கெஸ்ட்ராக்களைத் தமிழ் சினிமாவில் அறிமுகப்படுத்தியவர் இவரே. பாக் (Bach), பீத்தோவன் (Beethoven) போன்ற மேதைகளின் 'கவுண்டர்பாயிண்ட்' (Counterpoint) நுட்பங்களை - அதாவது இரண்டு அல்லது அதற்கு மேற்பட்ட தனித்த மெல்லிசைக் கோடுகள் ஒரே நேரத்தில் ஒத்திசைந்து நகரும் விதத்தை - நமது கிராமியப் பாடல்களின் பின்னணியில் அற்புதமாகப் பயன்படுத்தினார். இதன் விளைவாக, அவரது பாடல்கள் செழுமையான, சிக்கலான மற்றும் அதே சமயம் ஆத்மார்த்தமான அனுபவத்தைத் தந்தன. ஓர் எளிய கிராமியப் பாடலில் கூட, கிளாசிக்கல் இசையின் பிரம்மாண்டத்தைக் கொண்டு வர அவரால் முடிந்தது.

அவரது இசையின் மற்றொரு அம்சம், 'ஹார்மனி' (Harmony) அல்லது 'இசை ஒருமைப்பாடு' ஆகும். பெரும்பாலான இந்தியத் திரைப்பட இசையமைப்பாளர்கள் மெலடிக்கு அதிக முக்கியத்துவம் கொடுத்தபோது, இளையராஜா ஹார்மனியைப் பாடலின் உயிரோட்டமாக மாற்றினார். அவர் chords-ஐ (ஒன்றுக்கு மேற்பட்ட சுரங்கள் சேர்ந்து உருவாக்கும் ஒத்த இசைக்கோர்வை)ப் பயன்படுத்துவதில் காட்டிய ஆளுமை தனித்துவமானது. குறிப்பாக, தனது பாடல்களில் 'டிமினிஷ்டு கியார்டுகள்' (Diminished Chords) மற்றும் சிக்கலான 'மாடுலேஷன்களை' (Modulations) (ஒரு ராகத்திலிருந்து மற்ற ராகத்திற்கு மென்மையாக மாறுதல்)ப் பயன்படுத்தியதன் மூலம், மனித உணர்ச்சிகளின் ஆழமான அடுக்குகளைத் தொட்டார். சந்தோஷம், துக்கம், காதல், தனிமை என எந்த உணர்ச்சியாக இருந்தாலும், அதற்குரிய சரியான ஹார்மனியைக் கண்டறிந்து, கேட்கும் ரசிகர்களை அந்த உணர்ச்சிக்குள் மூழ்கச் செய்யும் திறன் இவருக்கு மட்டுமே உரித்தானது.

தொழில்நுட்ப ரீதியாகவும் இளையராஜா ஒரு முன்னோடி. அவர், ஸ்டீரியோஃபோனிக் ஒலிப்பதிவு (Stereophonic Recording) முறையைத் தமிழ்த் திரையிசைக்கு முதன்முதலில் அறிமுகப்படுத்தினார். 1980களிலேயே சிந்தசைசர்கள் (Synthesizers) மற்றும் மின்னணு இசைக் கருவிகளைத் திறமையாகப் பயன்படுத்தத் தொடங்கினார். 'டிரம்ஸ்' (Drums) மற்றும் 'பாஸ் கிட்டார்' (Bass Guitar) போன்ற மேற்கத்தியத் தாள வாத்தியங்களை இந்தியத் திரைப்பட இசையின் முக்கிய அங்கமாக மாற்றினார். பாடல்களில் பயன்படுத்தப்படும் தாள அமைப்பு (Rhythm Pattern) மற்றும் இடையிசை (Interludes) ஆகியவற்றில் அவர் புதுமையைப் புகுத்தினார். இளையராஜாவின் இசை, பாடலின் வரிகளுக்கும், திரையில் வரும் காட்சிக்கும் உணர்ச்சி ரீதியாக மிகவும் வலுவூட்டும் ஒரு கூடுதல் பரிமாணத்தைக் கொடுக்கிறது.

இளையராஜாவின் இசை காலத்தைக் கடந்து நிற்கிறது என்றால், அதன் முக்கியக் காரணம் அதன் எளிமை மற்றும் ஆழம் இரண்டையும் சமன் செய்யும் திறன் தான். அவர் உருவாக்கிய ஒவ்வொரு பாடலும், ஒரு சிக்கலான இசைப் புதிரை எளிய மக்கள் ரசிக்கும் ஒரு கலையாக மாற்றும் தந்திரத்தைக் கொண்டுள்ளது. இந்தியாவின் இசைப் பெருமைக்கு ஒரு மகுடமாகத் திகழும் இளையராஜா, இன்னும் பல தலைமுறைகளுக்குத் தனது இசை மூலம் வாழ்ந்து கொண்டே இருப்பார் என்பதில் ஐயமில்லை.

உள்ளூர் முதல் உலகம் வரை பரபரப்பான ஹாட் செய்திகளை உடனுக்குடன் அறிய மாலைமுரசு யூடியூப் சேனலை காண இங்கே கிளிக் செய்யவும்.