இன்று திருவண்ணாமலையில் மகா தீபம் ஏற்றப்படும் புனித நாள். அண்ணாமலையார் திருக்கோயிலை நோக்கி இலட்சக்கணக்கான பக்தர்கள் அலை அலையாக வந்து குவியும் இந்த வேளையில், உலகப் புகழ்பெற்ற இந்தக் கோயிலின் கம்பீரமான கட்டடக் கலையில், ஒரு பெண் துறவியின் அரிய பங்களிப்பு நிலைத்திருக்கிறது. அவர் வேறு யாருமல்ல, அம்மணி அம்மாள் ஆவார். அண்ணாமலையாரின் மீது கொண்ட அளவற்ற பக்தியால், பதினேழாம் நூற்றாண்டில் ஒரு மாபெரும் கோபுரத்தைக் கட்டியெழுப்பிய சாதனைப் பெண் அவர். இன்று ஏற்றப்படும் மகா தீபத்தின் ஒளியைக் காணும் ஒவ்வொரு பக்தரும் கடந்து செல்லும் அந்தப் பெரும் நுழைவாயில், அவர் கட்டிய கோபுரமே ஆகும்.
அம்மணி அம்மாள் எழுப்பிய கோபுரம் எது?
திருவண்ணாமலை அண்ணாமலையார் கோயிலில் உள்ள கோபுரங்களில் மிகவும் கம்பீரமானதும், உயரமான கோபுரங்களில் மூன்றாவது இடத்தைப் பிடிப்பதும் வடக்கு கோபுரம் ஆகும். இந்த வடக்கு கோபுரமே அம்மணி அம்மாள் கோபுரம் என்று அழைக்கப்படுகிறது. இதன் உயரம் சுமார் நூற்று நாற்பது அடிகளுக்கும் மேல் இருக்கும் எனக் கணக்கிடப்பட்டுள்ளது. இந்த வடக்கு வாயில், திருவண்ணாமலை நகரத்தின் முக்கியச் சாலைகளை நோக்கியும், மலையைத் தரிசிக்கும் வகையிலும் அமைந்திருப்பதால், இதன் கட்டடக் கலைக்கு ஒரு தனிச் சிறப்பு உண்டு. இந்தக் கோபுரம் முழுமையடையாமல் இருந்த நிலையில், அந்தக் கடினமான கட்டுமானப் பணியை இவர் ஏற்று நடத்தினார்.
யார் இந்த அம்மணி அம்மாள்?
அம்மணி அம்மாள் வெறும் ஒரு பக்தை மட்டுமல்ல; அவர் கடவுளின் மீது ஆழ்ந்த பக்தியும், ஆன்மீக அறிவும் கொண்ட ஒரு துறவியாக வாழ்ந்தவர். சுமார் கி.பி. ஆயிரத்து அறுநூற்று தொண்ணூறாம் ஆண்டுகளில் திருவண்ணாமலைக்கு வந்த இவர், அங்குள்ள துறவிகள் மற்றும் பக்தர்களுக்குச் சேவை செய்வதை தன் வாழ்வின் பணியாகக் கொண்டார். இந்தக் காலகட்டத்தில், அண்ணாமலையார் கோயில் பலவிதமான அரசியல் மற்றும் பொருளாதாரச் சிக்கல்களில் இருந்தது. பல கோபுரங்களின் கட்டுமானப் பணிகள் நிதிப் பற்றாக்குறை காரணமாகப் பாதியிலேயே நின்றுபோயிருந்தன. இந்தச் சூழலில்தான், ஒரு சாமானியப் பெண்மணியான அம்மணி அம்மாள், வடக்குக் கோபுரத்தின் கட்டுமானப் பணியைத் தன் கைகளில் எடுத்துக் கொண்டார்.
சவால்களும், அதிசயமும் நிறைந்த கட்டுமானம்
கோபுரத்தின் கட்டுமானப் பணி என்பது சிறிய காரியம் அல்ல. குறிப்பாக, அந்தக் காலத்தில் மிகப் பெரிய கற்களை உயர்த்தி வைத்து, நூற்று நாற்பது அடி உயரத்திற்குக் கட்டடத்தை எழுப்புவது மிகப் பெரிய கட்டடக் கலைச் சவாலாகும். மேலும், இந்தச் சவாலை ஒரு துறவி மேற்கொண்டபோது, அவருக்குப் பல எதிர்ப்புகளும், நிதிச் சிக்கல்களும் உண்டாயின. வடக்குக் கோபுரத்தைக் கட்டி முடிக்க, அவரிடம் போதுமான பணம் இல்லை. இருப்பினும், அவர் தன் முயற்சியை விடவில்லை. மக்கள் மத்தியில், அம்மணி அம்மாள் வடை சுட்டு விற்று, அதன் மூலம் கிடைத்த வருவாயைக் கொண்டு கோபுரத்தைக் கட்டி முடித்தார் என்ற ஒரு நம்பிக்கை நிலவுகிறது. இந்த விவரிப்பில் உண்மை எவ்வளவு இருந்தாலும், அவரது அசைக்க முடியாத பக்தி, தியாகம் மற்றும் சிறந்த நிர்வாகத் திறன் ஆகியவையே இந்தப் பணியை வெற்றி பெறச் செய்தன என்பதில் சந்தேகமில்லை.
மகா தீபத்துடன் அம்மணி அம்மாள் கோபுரத்தின் பிணைப்பு
இன்று ஏற்றப்படும் மகா தீபத்துடன் அம்மணி அம்மாள் கோபுரத்திற்குப் பிரிக்க முடியாத ஒரு பிணைப்பு உண்டு. மலை மீதுள்ள அந்த ஜோதிப் பிழம்பை தரிசிக்க வரும் இலட்சக்கணக்கான பக்தர்கள், இந்தப் புனிதமான வடக்கு வாயிலின் வழியேதான் கோயிலுக்குள் நுழைகின்றனர். ஒவ்வொரு வருடமும், இந்த மாபெரும் கட்டடக் கலையின் கீழே நின்றுதான் பக்தர்கள் மலையை நோக்கிப் பிரார்த்தனை செய்கிறார்கள். அவர் எழுப்பிய இந்தக் கோபுரம், எத்தனை யுகங்கள் கடந்தாலும், அண்ணாமலையாரின் மகிமையை நிலைநாட்டும் ஒரு நிலைத்த சாட்சியாக நிற்கிறது. தீப ஒளியைக் காணும் அந்த முதல் தரிசனம், நூற்றாண்டுகளுக்கு முன் ஒரு பெண் பக்தை செலுத்திய பக்தியின் வழியாகத்தான் சாத்தியமாகிறது.
திருவண்ணாமலையின் வரலாற்றில், அம்மணி அம்மாள் ஒரு கட்டிடக் கலைஞராக, நிர்வாகியாக, மற்றும் ஆன்மீக வழிகாட்டியாக நிலைத்திருக்கிறார். அவருடைய இந்த மகத்தான பங்களிப்பு, பெண்மையின் வலிமையையும், பக்தியின் ஆழத்தையும் உணர்த்துகிறது. இன்று மகா தீபத்தைக் காணும் அனைவரும், அந்தக் கோபுரத்தின் கீழ் நின்று, அதன் மூலம் வெளிப்படும் அந்த ஒளியைத் தரிசிக்கும்போது, அம்மணி அம்மாளின் தியாகத்தையும், அண்ணாமலையார் மீதான அவரது அழியாத பற்றையும் நினைவு கூர்வது அவசியமாகும்.
உள்ளூர் முதல் உலகம் வரை பரபரப்பான ஹாட் செய்திகளை உடனுக்குடன் அறிய மாலைமுரசு யூடியூப் சேனலை காண இங்கே கிளிக் செய்யவும்.