இரவில் நிகழ்ந்த மரண ஓலம்! உலகையே உலுக்கிய செர்னோபில் அணு உலை வெடிப்பு - நடந்தது என்ன?

உக்ரைனில் உள்ள செர்னோபில் அணுமின் நிலையம், உலகின் மிக மோசமான அணுசக்திப் பேரழிவுக்குச் சான்றாக இன்றும் நிற்கிறது. 1986 ஆம் ஆண்டு ஏப்ரல் மாதம் 26 ஆம் தேதி அதிகாலை நேரத்தில் நிகழ்ந்த இந்தப் பயங்கரச் சம்பவம், சோவியத் யூனியன் வரலாற்றிலும், உலக வரலாற்றிலும் ஒரு மறக்க முடியாத கருப்புப் பக்கமாகப் பதிவானது. அந்த விபத்து நடந்தது வெறும் இயந்திரக் கோளாறு அல்ல; அது ஒரு தேசத்தின் இரகசியம், அதிகாரிகளின் அலட்சியம், மற்றும் மனித அறிவின் தவறான பயன்பாடு ஆகியவற்றின் கலவையால் ஏற்பட்ட துயரம். அதன் தாக்கம், பல தலைமுறைகளுக்கு நீடிக்கும் வடுவாக அமைந்துவிட்டது.

இந்த அணுமின் நிலையத்தில் நான்கு அணு உலைகள் இயங்கி வந்தன. விபத்துக்குள்ளானது நான்காவது அணு உலை (ரெஃபார் - RBMK-1000) ஆகும். திட்டமிட்டபடி, உலை எண் நான்கில் ஒரு பாதுகாப்புச் சோதனை நடத்த அதிகாரிகள் முடிவு செய்தனர். இந்தச் சோதனையின் நோக்கம், மின்சாரம் துண்டிக்கப்பட்ட பிறகும், நீராவி விசையாழிகளின் சுழற்சியைப் பயன்படுத்தி, அணு உலையின் அவசரகால குளிர்விப்பு அமைப்புகளுக்கு (ECCS) எவ்வளவு நேரம் மின்சாரம் வழங்க முடியும் என்பதைக் கண்டறிவதாகும். இந்தச் சோதனை மிகத் துல்லியமான விதிகளின்படி நடத்தப்பட்டிருக்க வேண்டும். ஆனால், அதிகாரிகளும் ஊழியர்களும் விதிமுறைகளை மீறியும், அனுபவமற்ற முறையிலும் செயல்பட்டனர். சோதனை தொடங்குவதற்கு முன்பு, பாதுகாப்பு அமைப்புகள் பல வேண்டுமென்றே அணைக்கப்பட்டன, இதுவே பேரழிவுக்கு முக்கியக் காரணமாக அமைந்தது.

சோதனை தொடங்கியபோது, அணு உலையின் சக்தி மிகக் குறைந்த நிலைக்குக் கொண்டுவரப்பட்டது. இருப்பினும், பின்னர் அதிகாரிகளின் தவறான முடிவால், உலையின் சக்தியை வேகமாக அதிகரிக்க முயற்சித்தனர். இதன் காரணமாக, உலையின் உள்ளே இருந்த சங்கிலித் தொடர் அணுப்பிளவு வினை (Chain Reaction) கட்டுக்கடங்காமல் வேகமெடுத்தது. உலையின் வெப்பநிலை மளமளவென உயர்ந்தது. வெப்பநிலை திடீரென மிக அதிகமாக உயர்ந்ததால், உலைக்குள் இருந்த நீர் உடனடியாக ஆவியாக மாறியது. இந்த ஆவி அழுத்தம் தாங்காமல், உலையின் கனமான கவச மூடியைத் தூக்கி எறிந்துவிட்டு, பிரம்மாண்டமான நீராவி வெடிப்பு நிகழ்ந்தது. இது சாதாரண வெடிப்பு அல்ல; உலைக்குள்ளிருந்த கிராஃபைட் (Graphite) தீப்பிடிக்கக் காரணமான முதல் வெடிப்பு இதுதான்.

நீராவி வெடிப்பைத் தொடர்ந்து, உலைக்குள்ளிருந்த உச்சகட்ட கதிரியக்கப் பொருள்கள் வானை நோக்கிச் சிதறடிக்கப்பட்டன. இந்தக் கதிரியக்கப் பொருள்களால் நிறைந்த தீ பிடித்த கிராஃபைட், அணு உலையின் கூரையைப் பிளந்து கொண்டு வெளியேறிக் கொழுந்துவிட்டு எரிந்தது. இரண்டாம் முறையாக, உலைக்குள் மற்றொரு வெடிப்பு நடந்தது. இந்த வெடிப்பின் காரணமாக அதிகளவிலான கதிரியக்கம் வளிமண்டலத்தில் கலந்தது. இந்தச் சிதறிய கதிரியக்க மேகங்கள் உக்ரைன், பெலாரஸ், ரஷ்யா மற்றும் ஸ்காண்டிநேவிய நாடுகள் வரை பரவி, ஐரோப்பாவின் பெரும் பகுதியை மாசுபடுத்தின. ஆரம்பத்தில், சோவியத் அரசு இந்த விபத்தைப் பற்றி உலகிற்குத் தெரிவிக்க மறுத்தது. ஆனால், ஸ்வீடன் நாட்டில் உள்ள அணு உலைகளில் அசாதாரணமான கதிரியக்கம் கண்டறியப்பட்ட பின்னரே, உலக நாடுகள் இந்தச் சோகச் செய்தியை அறிய முடிந்தது.

அணு உலைக்கு அருகில் இருந்த பிரிடோனியா நகரில் (Pripyat), விபத்து நடந்த நேரத்தில் சுமார் ஐம்பதாயிரம் பேர் வசித்து வந்தனர். விபத்து நடந்த 36 மணி நேரத்திற்குப் பிறகு, அங்கிருந்த மக்கள் உடனடியாக அங்கிருந்து வெளியேற்றப்பட்டனர். "இது ஒரு தற்காலிக நடவடிக்கைதான், விரைவில் திரும்பி வரலாம்" என்று மக்களிடம் அதிகாரிகள் தெரிவித்தனர். ஆனால், அந்த மக்கள் தங்கள் வீடுகளுக்கும், வாழ்க்கைப் பொருட்களுக்கும் மீண்டும் ஒருபோதும் திரும்ப வரவில்லை. பிரிடோனியா நகரம் இன்றும் 'பேய் நகரம்' (Ghost Town) என்றே அழைக்கப்படுகிறது.

இந்த விபத்தின் உடனடிப் பலியாக, அணு உலையின் தொழிலாளர்கள் மற்றும் தீயணைப்பு வீரர்கள் உட்பட 31 பேர் கதிர்வீச்சால் ஏற்பட்ட நோயால் இறந்தனர். ஆனால், இந்தப் பேரழிவின் உண்மையான பாதிப்பு என்பது பல்லாயிரக்கணக்கானோரை உள்ளடக்கியது. கதிரியக்கத்தின் தாக்கத்தால் புற்றுநோய், பிறப்பு குறைபாடுகள் மற்றும் பிற நோய்களால் பாதிக்கப்பட்டவர்களின் எண்ணிக்கை மிக அதிகம். இந்த விபத்துக்குப் பிறகு, உலை எண் நான்கை மொத்தமாகக் கதிர்வீச்சு பரவாமல் மூடுவதற்கு, 'சார்கோஃபகஸ்' (Sarcophagus) எனப்படும் பிரம்மாண்டமான கான்கிரீட் மூடி அமைக்கப்பட்டது. அதுவும் காலப்போக்கில் வலுவிழந்ததால், 2016 ஆம் ஆண்டு அதைவிடப் பிரம்மாண்டமான 'புதிய பாதுகாப்புக் கூண்டு' (New Safe Confinement) கட்டப்பட்டது.

செர்னோபில் விபத்து, அணுசக்திப் பாதுகாப்பின் முக்கியத்துவம், வெளிப்படைத்தன்மை மற்றும் மனித உயிர்களின் மதிப்பு ஆகியவற்றை உலகிற்குப் பாடம் புகட்டிய ஒரு துயரச் சம்பவமாகும். அந்தப் பேரழிவு நடைபெற்ற பகுதியிலிருந்து 30 கிலோமீட்டர் சுற்றளவுள்ள பகுதி இன்றும் 'தடை செய்யப்பட்ட மண்டலம்' (Exclusion Zone) என்றே அழைக்கப்படுகிறது. அந்த மண்டலத்தில் மனிதர்கள் வாழத் தடை விதிக்கப்பட்டுள்ளது.

உள்ளூர் முதல் உலகம் வரை பரபரப்பான ஹாட் செய்திகளை உடனுக்குடன் அறிய மாலைமுரசு யூடியூப் சேனலை காண இங்கே கிளிக் செய்யவும்.