உலகம் ஒரு நாள் அழியும் என்ற நம்பிக்கை, எல்லாப் பண்டைய நாகரீகங்களிலும் ஆழமாக வேரூன்றியுள்ளது. குறிப்பாக, மாயன், நார்ஸ் மற்றும் இந்துப் புராணங்கள் உலக முடிவைக் குறித்துத் தரும் சித்திரங்கள் மிகவும் வியப்பூட்டுகின்றன. இந்த மூன்று கலாச்சாரங்களின் கதைகளும், உலகம் ஒரே மாதிரி அழிவதில்லை; மாறாக, அது பல்வேறு கட்டங்களில், இயற்கையின் சுழற்சியாக முடிவடையும் என்று சொல்கின்றன. இந்த மூன்று பார்வைகளும் உலக அழிவைப் பற்றி என்ன சொல்கின்றன என்று ஆழமாகப் பார்க்கலாம்.
மாயன் நாகரீகத்தைப் பொறுத்தவரை, உலக அழிவு என்பது ஒரு சுழற்சி (Cycle) ஆகும். அவர்களின் நீண்ட காலக் காலண்டர்படி, உலகம் ஒரு குறிப்பிட்ட கால இடைவெளியில் (சுமார் 5,125 ஆண்டுகளுக்கு ஒருமுறை) அழிந்து, மீண்டும் புதியதொரு சகாப்தமாகப் பிறக்கும். இந்த அழிவு, கடவுளர்கள் நடத்திய ஒரு சுத்திகரிப்பு நிகழ்வு போலச் சித்திரிக்கப்பட்டுள்ளது. மாயன் கதைகளில் உலகம் வெள்ளம், பெரும் புயல் மற்றும் மிருகங்களின் கோபத்தால் அழிந்து, மீண்டும் ஒரு புதுமையான படைப்பிற்காக வழிவகுக்கும் என்று கூறப்பட்டுள்ளது. இந்த மாற்றம், இயற்கையின் தாளத்துடன் இணைந்தது; அதனால் இது பயங்கரமான முடிவாக இல்லாமல், ஒரு மாற்றத்தின் தொடக்கமாகவே பார்க்கப்பட்டது.
நார்ஸ் (வடக்கு ஐரோப்பிய) புராணங்களில், உலகத்தின் முடிவுக்கு 'ராக்னாரோக்' (Ragnarök) என்று பெயரிடப்பட்டுள்ளது. இது கடவுளர்கள், ராட்சதர்கள் மற்றும் தீய சக்திகளுக்கு இடையே நடக்கும் ஒரு மாபெரும் சண்டையாக விவரிக்கப்பட்டுள்ளது. இந்த அழிவு, கடுமையான பனிப்போர், நீடித்த குளிர்காலம் மற்றும் ஒழுங்கின்மை நிறைந்த காலத்துடன் தொடங்குகிறது. ராக்னாரோக்கின்போது, உலகின் மரம் (Yggdrasil) நடுங்கி, கடல் கொந்தளித்து, அனைத்து உலகப் படைப்புகளும் அழிந்துபோகும். கடவுளர்கள் பலர் இறந்துபோவார்கள். இருப்பினும், இந்த அழிவின் முடிவில், சில கடவுளர்களும், சில மனிதர்களும் உயிர் பிழைத்து, ஒரு புதிய, பசுமையான உலகத்தைத் தொடங்குவார்கள் என்று நார்ஸ் கதைகள் நம்புகின்றன. இந்த முடிவு, வெறுமனே முடிவல்ல, மாறாகத் தீமையின் மீதான இறுதித் தாக்குதல் என்று சொல்லப்படுகிறது.
இந்துப் புராணங்களில், உலகம் அழிவது 'பிரளயம்' என்று அழைக்கப்படுகிறது. இதுவும் ஒரு சுழற்சி முறைதான். ஒவ்வொரு உலகமும், ஒரு பிரம்மாவின் ஆயுட்காலத்தின் முடிவில், 'கல்பம்' முடிந்ததும் அழிந்து, மீண்டும் படைக்கப்படுகிறது. இந்த அழிவு, நான்கு யுகங்களின் (சத்திய யுகம், திரேதா யுகம், துவாபர யுகம், கலி யுகம்) முடிவில் ஏற்படும்.
இறுதியில், கல்கி என்ற விஷ்ணுவின் அவதாரம் தோன்றி, தீமையை அழிப்பார் என்றும், அதன் பின் உலகம் முழுவதும் கடுமையான வெள்ளத்தால் மூழ்கி, அனைத்தும் ஓய்வுக்குச் செல்லும் என்றும் சொல்லப்படுகிறது. சிறிது காலத்திற்குப் பிறகு, பிரம்மா மீண்டும் உலகத்தைப் படைப்பார். இந்துப் பார்வை, அழிவை நிரந்தர முடிவாகப் பார்க்காமல், படைப்புக்கான ஒரு அவசியமான ஓய்வு நேரமாகப் பார்க்கிறது. இந்த மூன்று கதைகளும், மனிதர்கள் தங்கள் செயல்களின் விளைவுகளைச் சந்திப்பார்கள் என்பதையும், அழிவின் பின் புதுப்பிறவி உண்டு என்பதையும் ஆணித்தரமாக வலியுறுத்துகின்றன.
உள்ளூர் முதல் உலகம் வரை பரபரப்பான ஹாட் செய்திகளை உடனுக்குடன் அறிய மாலைமுரசு யூடியூப் சேனலை காண இங்கே கிளிக் செய்யவும்.