வங்கதேசத்திற்கு எதிரான ஒருநாள் கிரிக்கெட்டில் தோல்வி, உலகக்கோப்பை ஃபைனலில் ஏற்பட்ட அதிர்ச்சித் தோல்வி என்று இந்திய கிரிக்கெட் ரசிகர்கள் சந்தித்த சோகங்கள் ஏராளம். ஆனால், தற்போது கொல்கத்தாவின் ஈடன் கார்டன்ஸ் மைதானத்தில் தென்னாப்பிரிக்காவுக்கு எதிராக இந்திய அணி சந்தித்த இந்த முதல் டெஸ்ட் தோல்வி, அசிங்கமான தோல்விகளின் உச்சம் என்றுதான் சொல்ல வேண்டும். வெறும் நூற்று இருபத்தி நான்கு ரன்கள் எடுத்தால் வெற்றி என்ற ஒரு சின்ன டார்கெட்டைக்கூட சேஸ் செய்ய முடியாமல், இந்திய அணி தொண்ணூற்று மூன்று ரன்களுக்கு ஆல் அவுட் ஆகி, முப்பது ரன்கள் வித்தியாசத்தில் தோல்வி அடைந்தது. சொந்த மண்ணிலேயே ஒரு போட்டி மூன்றே நாட்களில் (சுமார் இரண்டரை நாட்களிலேயே) முடிந்து, இந்திய அணி இவ்வளவு எளிதான ஒரு இலக்கைத் துரத்தத் தவறியது, இந்திய கிரிக்கெட் வரலாற்றில் பதியப்பட்ட மிகப்பெரிய அவமானங்களில் ஒன்றாக மாறிவிட்டது. இந்தக் தோல்வி சாதாரணமானது அல்ல; இது பல மோசமான வரலாற்றுச் சாதனைகளை உடைத்திருக்கிறது.
இந்தியாவின் ஒட்டுமொத்த டெஸ்ட் வரலாற்றிலேயே, ஒரு அணி இலக்கைத் துரத்தும்போது இவ்வளவு குறைந்த ரன்களில் தோற்பது இது இரண்டாவது முறையாகும். அதாவது, டெஸ்ட் கிரிக்கெட் பயணத்தில், இந்திய அணி சேஸ் செய்யத் தவறிய மிகக் குறைந்த இலக்கு இதுதான். இதற்கு முன்பு, 1997-ஆம் ஆண்டு மேற்கிந்தியத் தீவுகள் அணிக்கு எதிராக பார்முடா தீவில் நடந்த போட்டியில், நூற்று இருபது ரன்கள் என்ற இலக்கைத் துரத்தி, இந்திய அணி வெறும் எண்பத்தி ஒரு ரன்களுக்கு சுருண்டதுதான் முதல் மோசமான தோல்வி. அந்தச் சாதனையைத் தொடும் அளவுக்கு, இந்த கொல்கத்தா தோல்வி கிட்டத்தட்ட சமமான அதிர்ச்சியை அளித்துள்ளது. ஒரு காலத்தில் உலகின் தலைசிறந்த பேட்டிங் ஆர்டரைக் கொண்டிருந்த இந்தியா, இன்று நூற்று இருபத்தி நான்கு ரன்களைக் கூட எட்ட முடியாமல் தவிப்பது, நிபுணத்துவம் வாய்ந்த டெஸ்ட் பேட்ஸ்மேன்கள் இல்லை என்ற விமர்சனத்தை வலுப்படுத்துகிறது.
இன்னொரு முக்கியமான புள்ளிவிவரம் என்னவென்றால், இந்தியா சொந்த மண்ணில், அதாவது இந்தியாவில் நடந்த ஒரு டெஸ்ட் போட்டியின் நான்காவது இன்னிங்ஸில் இவ்வளவு குறைவான ரன்கள் எடுத்தது கிடையாது. இந்திய அணி அடித்த இந்தத் தொண்ணூற்று மூன்று ரன்கள், சொந்த மண்ணில் இந்திய அணி ஒரு டெஸ்ட் போட்டியின் நான்காவது இன்னிங்ஸில் எடுத்த மிகவும் குறைந்த ஸ்கோர் என்ற மோசமான சாதனையைப் படைத்துள்ளது. இதற்கு முன்பு, 2006-ஆம் ஆண்டு இங்கிலாந்துக்கு எதிராக மும்பை வான்கடே மைதானத்தில், இந்திய அணி நூறு ரன்கள் எடுத்ததுதான் மிக மோசமான சாதனையாக இருந்தது. அதைவிட மூன்று ரன்கள் குறைவாக எடுத்து, இந்திய அணி புதிய மோசமான சாதனையைப் பதிவு செய்துள்ளது. இந்தச் சரிவு, உலகின் பலம் வாய்ந்த அணிகள் கூட தங்கள் மண்ணில் செய்யத் தயங்கும் ஒரு வரலாற்றுத் தவறாகப் பார்க்கப்படுகிறது.
மேலும், இந்தப் போட்டியின் ஆடுகளம் எவ்வளவு கடினமாக இருந்தது என்பதை இதன் முடிவைப் பார்த்தாலே தெரிந்துவிடும். இந்தப் போட்டி வெறும் மூன்றே நாட்களில் முடிந்ததோடு மட்டுமல்லாமல், ஒரு பெரிய சாதனையைப் பதிவு செய்துள்ளது. அதாவது, இந்தியாவில் நடந்த டெஸ்ட் போட்டிகளில், நான்கு இன்னிங்ஸ்களிலும் எந்த அணியும் இருநூறு ரன்களைத் தாண்டாமல் ஆட்டமிழந்தது இதுவே முதல் முறையாகும். உலக கிரிக்கெட் வரலாற்றிலேயே கிட்டத்தட்ட அறுபத்தி ஆறு ஆண்டுகளில் (66 ஆண்டுகளில்) இப்படி ஒரு சம்பவம் நடந்தது இதுவே முதல் முறை ஆகும். ஆடுகளத்தின் மோசமான தன்மையைக் குறிக்கும் இது, ஒருபக்கம் இருந்தாலும், இதே மைதானத்தில்தான் சுப்மன் கில், ரிஷப் பந்த் போன்ற பெரிய பேட்ஸ்மேன்களை நம்பி, சுழலுக்குச் சாதகமான பிட்ச்சை (Rank Turner) தயார் செய்தது அணி நிர்வாகம்.
இந்திய சுழற்பந்து வீச்சாளர்களை நம்பி பிட்ச் தயார் செய்யப்பட்டு, இறுதியில் இந்திய பேட்ஸ்மேன்களே தென்னாப்பிரிக்காவின் சுழற்பந்து வீச்சாளரிடம் விக்கெட்டை இழந்ததுதான் இதில் கொடுமை. தென்னாப்பிரிக்காவின் சுழற்பந்து வீச்சாளரான சைமன் ஹார்மர், இந்தப் போட்டியில் மொத்தமாக எட்டு விக்கெட்டுகளை (இரண்டு இன்னிங்ஸ்களிலும் தலா நான்கு விக்கெட்) வீழ்த்தி, டெஸ்ட் கிரிக்கெட்டில் இந்தியாவில் ஒரு தென்னாப்பிரிக்க சுழற்பந்து வீச்சாளர் எடுத்த சிறந்த பவுலிங் ரெக்கார்டைப் பதிவு செய்துள்ளார். ஒருமுறை கூட இந்திய அணியால் சச்சின், டிராவிட் இருந்த காலத்தில் சுழல் பந்துக்கு எதிராகத் தடுமாறியது கிடையாது. ஆனால், இப்போது நம் மண், வெளிநாட்டு சுழற்பந்து வீச்சாளருக்குச் சாதகமாக மாறியுள்ளது. டெம்பா பவுமா கடைசி நேரத்தில் ஒரு சிறப்பான ஐம்பத்தி ஐந்து ரன்களை எடுக்க உதவியது ஹார்மரின் பந்துவீச்சுதான். இந்திய அணியின் ஸ்பின் திட்டமே இந்தத் தோல்வியின் மூலம் படுதோல்வி அடைந்துள்ளது.
இன்னும் அதிர்ச்சியூட்டும் தரவு என்னவென்றால், இது ஒரு தனிப்பட்ட தோல்வி அல்ல. அணியின் தலைமைப் பயிற்சியாளராக கௌதம் காம்பீர் பொறுப்பேற்ற பிறகு, சொந்த மண்ணில் நூற்று ஐம்பது ரன்களுக்கும் குறைவான இலக்கைத் துரத்தும்போது இந்திய அணி தோல்வியைச் சந்திப்பது இது இரண்டாவது முறை ஆகும். இதற்கு முன்பு, கடந்த ஆண்டு நியூசிலாந்துக்கு எதிராக நூற்று நாற்பத்தி ஏழு ரன்களைத் துரத்தத் தவறி இந்தியா தோற்றது. இருபத்தி ஒன்றாம் நூற்றாண்டில், வேறு எந்த அணியும் தங்கள் சொந்த நாட்டில் நூற்று ஐம்பது ரன்களுக்கும் குறைவான இலக்கைத் துரத்தி ஒருமுறை கூட தோற்கவில்லை. ஆனால், இந்தியா ஒரே வருடத்தில் இரண்டு முறை தோற்று, ஒரு மோசமான சாதனையை உலகிலேயே தனதாக்கி உள்ளது. இது அணியின் திட்டமிடல் மற்றும் நெருக்கடி நேரத்தில் ஆடும் திறன் மீது பலத்த கேள்விகளை எழுப்புகிறது.
இந்தத் தோல்வியால், உலக டெஸ்ட் சாம்பியன்ஷிப் புள்ளிப் பட்டியலில் இந்திய அணி நான்காவது இடத்துக்குத் தள்ளப்பட்டுள்ளது. இதைவிட கவலை என்னவென்றால், இந்தியா சொந்த மண்ணில் விளையாடிய கடைசி ஆறு டெஸ்ட் போட்டிகளில் இது நான்காவது தோல்வி ஆகும். ஒரு காலத்தில் தங்கள் கோட்டையாக இருந்த இந்திய மண்ணில், இவ்வளவு பெரிய தோல்விகளை இந்தியா தொடர்ந்து சந்திப்பது, உலக கிரிக்கெட்டில் இந்திய அணியின் ஆதிக்கம் குறைகிறதா என்ற கேள்வியை எழுப்பியுள்ளது. இனி ஃபைனலுக்குத் தகுதி பெற வேண்டுமானால், மீதமுள்ள பத்து போட்டிகளில் எட்டு வெற்றிகளை இந்தியா கட்டாயம் பதிவு செய்ய வேண்டும். இல்லையென்றால், சொந்த மண்ணில் ஏற்பட்ட இந்த அவமானமே இந்தியாவை WTC ஃபைனலுக்குப் போக விடாமல் தடுத்துவிடும்.
உள்ளூர் முதல் உலகம் வரை பரபரப்பான ஹாட் செய்திகளை உடனுக்குடன் அறிய மாலைமுரசு யூடியூப் சேனலை காண இங்கே கிளிக் செய்யவும்.