
தமிழ்த் திரையுலகின் பொற்காலம் என்று வர்ணிக்கப்படும் எம்.ஜி.ஆர்., சிவாஜி காலத்துச் சினிமாக்கள் முதல், 2000-களின் முற்பகுதி வரை சினிமாவின் ஆணிவேராக இருந்தது 'பிலிம் ரோல்' (Film Roll) தொழில்நுட்பம்தான். கேமராவுக்குள் ஒளியை உணரும் ரசாயனப் பூச்சு கொண்ட நாடாக்கள் (Celluloid Film), காட்சிகளைப் பதிவு செய்வதிலிருந்து, டப்பிங், எடிட்டிங், இறுதிப் பிரதி எடுப்பது மற்றும் திரையிடுவது வரை ஒரு சினிமாவின் ஒட்டுமொத்த தரத்தையும் இந்த பிலிம் ரோல்கள்தான் தீர்மானித்தன.
ஒரு சினிமா எப்படி இருக்கும் என்பதைத் தீர்மானிக்கும் இந்த நுட்பத்தில், இயக்குநரும் ஒளிப்பதிவாளரும் மிகுந்த கவனத்துடன் ஒவ்வொரு 'ஷாட்'டையும் படமாக்குவார்கள். ஏனெனில், படப்பிடிப்பின்போது தவறு நடந்தால், அதைச் சரிசெய்ய அதிக செலவு பிடிக்கும்; மேலும், காட்சிப் பதிவின் தரம் எப்படி இருக்கிறது என்பதைக் கண்கூடாகத் தெரிந்துகொள்ள முடியாது. 'டெஸ்ட் ஷூட்' எடுத்து, அதை லேபில் பிராசஸ் செய்த பிறகுதான் காட்சிகளின் தரம் உறுதிப்படுத்தப்படும். இது மிகுந்த பொறுமையும், துல்லியமும் கோரிய ஒரு சவாலான கலை வடிவம்.
ஆனால், 2000-களின் நடுப்பகுதியிலிருந்து, குறிப்பாக 2010-களுக்குப் பிறகு, தமிழ்த் திரையுலகில் டிஜிட்டல் தொழில்நுட்பம் (Digital Technology) ஆழமாக வேரூன்றத் தொடங்கியது. ரெட் (RED) மற்றும் அலெக்ஸா (Arri Alexa) போன்ற அதிநவீன டிஜிட்டல் கேமராக்களின் வருகை, தமிழ் சினிமாவின் வரலாற்றை முற்றிலுமாக மாற்றி அமைத்தது. டிஜிட்டல் கேமராக்கள், பிலிம் ரோல் செலவு என்ற பெரிய சுமையைத் தயாரிப்பாளர்களுக்குத் தவிர்க்க உதவின.
மிக முக்கியமாக, ஒரு காட்சியை எடுத்த உடனேயே, அதன் தரத்தை, ஒளியமைப்பை, நடிப்பை ஒளிப்பதிவாளர் மற்றும் இயக்குநர் கண்கூடாகப் பெரிய மானிட்டரில் பார்க்க முடிந்தது. இதனால், ஒரு காட்சியின் திருப்தியான முடிவு கிடைக்கும் வரை எவ்வளவு நேரம் வேண்டுமானாலும் படப்பிடிப்பு நடத்த முடிந்தது. இது நேர விரயத்தைத் தவிர்த்து, படத்தின் தரத்தையும் பல மடங்கு மேம்படுத்தியது.
'பிலிம் ரோல்' தொழில்நுட்பத்தில் வேலை செய்த கலைஞர்கள் சந்தித்த சவால்கள் ஏராளம். பிலிம் ரோலின் 'கிரெய்ன்' (Grain - சிறு சிறு துகள்கள்) அளவு, ஒளியின் அடர்த்தி, வண்ணங்களின் செறிவு என நுணுக்கமான விஷயங்களைப் புரிந்துகொள்வது சாதாரண காரியம் அல்ல. மேலும், எடிட்டிங் செய்யும் போதும், ஒரு காட்சியை நீக்கினால், அங்கே பிலிம் டேப்பில் கத்தரிக்கோல் கொண்டு வெட்டி ஒட்ட வேண்டியிருந்தது.
இதனால், ஒவ்வொரு முறையும் எடிட் செய்யும்போதும் பிலிம் ரோல் சேதமடையவோ அல்லது அழிந்து போகவோ வாய்ப்பிருந்தது. ஆனால், டிஜிட்டல் தொழில்நுட்பத்தில், அனைத்தும் கம்ப்யூட்டர் ஃபைல்களாக இருப்பதால், எடிட்டிங் செய்வது எளிமையானது; படத்தின் பிரதிகளை மிகக் குறைந்த செலவில், அதிக எண்ணிக்கையில், துல்லியமாக நகலெடுக்க முடிந்தது.
இன்று, பெரும்பாலான தமிழ்த் திரைப்படங்கள் டிஜிட்டலில் எடுக்கப்பட்டாலும், சில முன்னணி இயக்குநர்கள் இன்றும் 'பிலிம் ரோலின்' பிரத்யேகத் தரத்தையும், அதன் உணர்வுபூர்வமான வண்ணங்களையும் விரும்பிப் பயன்படுத்துகின்றனர். டிஜிட்டல் தொழில்நுட்பம் சினிமாவின் வேகத்தையும், செலவுக் கட்டுப்பாட்டையும், நெகிழ்வுத்தன்மையையும் வழங்கியிருந்தாலும், பழைய 'பிலிம் ரோல்' நுட்பம் ஒரு காலத்தின் அழகியலை, அதன் தனித்துவமான மர்மங்களை இன்றும் சுமந்து நிற்கிறது. இது தமிழ்த் திரையுலகில் ஒரு தொழில்நுட்பப் புரட்சியின் மறுபக்கம் என்பதை யாரும் மறுக்க முடியாது.
உள்ளூர் முதல் உலகம் வரை பரபரப்பான ஹாட் செய்திகளை உடனுக்குடன் அறிய மாலைமுரசு யூடியூப் சேனலை காண இங்கே கிளிக் செய்யவும்.