நொய்டாவுல ஒரு ஓட்டல் உரிமையாளர் மேல ஏப்ரல் 7, 2025 அன்னிக்கு ஒரு வழக்கு பதிவு பண்ணப்பட்டிருக்கு. ஒரு வாடிக்கையாளர் ஒரு ஃபுட் டெலிவரி ஆப் மூலமா வெஜிடேரியன் பிரியாணி ஆர்டர் பண்ணியிருக்கார். ஆனா, அந்த ஓட்டல் தவறுதலா சிக்கன் பிரியாணியை டெலிவரி பண்ணியிருக்கு. இத பார்த்து அந்த வாடிக்கையாளர் செம்ம கோபமாகி, “நான் வெஜிடேரியன், இது என்னோட மத உணர்வுகளை புண்படுத்துது”னு புகார் கொடுத்திருக்கார்.
இத பெரிய விஷயமா எடுத்துக்கிட்ட போலீஸ், அந்த ஓட்டல் உரிமையாளரை கைது பண்ணியிருக்கு. ஆனா, இதுக்கு பயன்படுத்தின சட்டம் ஒரு சீரியஸ் சட்டம்—அதாவது, “உயிருக்கு ஆபத்து விளைவிக்கக்கூடிய நோயை பரப்பறதுக்கு எதிரான சட்டம்” (IPC Section 269). இது ஒரு பக்கம் புரியாத மாதிரி இருக்கு—ஏன்னா, சிக்கன் பிரியாணி கொடுத்ததால எப்படி ஒரு நோய் பரவும்? என்பது இப்போது விவாதமாகியிருக்கு.
எந்த சட்டம் பயன்படுத்தப்பட்டுச்சு?
இந்த வழக்குல இந்திய தண்டனைச் சட்டம் (IPC) பிரிவு 269 பயன்படுத்தப்பட்டிருக்கு. இந்த சட்டம் சொல்றது என்னன்னா, “யாராவது ஒரு உயிருக்கு ஆபத்து விளைவிக்கக்கூடிய நோயை பரப்பற மாதிரி ஒரு செயலை தெரிஞ்சு பண்ணினா, அவங்களுக்கு 6 மாசம் வரை சிறை தண்டனை அல்லது அபராதம் விதிக்கலாம்.” இது ஒரு bailable offence—அதாவது, பிணைல விடுதலை ஆகலாம்.
ஆனா, இங்க ஒரு கேள்வி வருது—சிக்கன் பிரியாணியை வெஜ் பிரியாணின்னு தவறுதலா கொடுத்ததால எப்படி ஒரு நோய் பரவும்? இதுக்கு சரியான பதில் இல்லை. சிலர் சொல்ற மாதிரி, இது ஒரு technical சட்டம்—அதாவது, இந்த சட்டத்தை பயன்படுத்தி ஒரு வழக்கு பதிவு பண்ணியிருக்கலாம், ஆனா இது சரியான சட்டமா இல்லையான்னு பலரும் கேள்வி எழுப்பறாங்க.
இதுக்கு பின்னாடி இருக்கற சூழல் என்ன?
இந்த சம்பவம் ஒரு பக்கம் சின்ன விஷயமா தோணினாலும், இதுக்கு பின்னாடி ஒரு பெரிய சமூக சூழல் இருக்கு. இந்தியாவுல உணவு மற்றும் மத உணர்வுகள் ரொம்ப முக்கியம். பலர் தங்களோட மத நம்பிக்கை காரணமா வெஜிடேரியன் உணவை மட்டும் சாப்பிடறவங்க. இத மாதிரி ஒரு தவறு நடந்தா, அது அவங்களோட உணர்வுகளை புண்படுத்தலாம்—அதனால தான் இந்த வாடிக்கையாளர் புகார் கொடுத்திருக்கார்.
ஆனா, இதுக்கு இந்த சட்டத்தை பயன்படுத்தினது ஒரு பக்கம் சரியில்லைன்னு சட்ட வல்லுநர்கள் சொல்றாங்க. ஏன்னா, இந்த சட்டம் முதல்ல negligent acts—அதாவது, ஒரு நோயை பரப்பற மாதிரி ஒரு செயலை பொறுப்பில்லாம பண்ணினா பயன்படுத்தறதுக்கு உருவாக்கப்பட்டது. உதாரணமா, ஒருத்தர் தெரிஞ்சே ஒரு தொற்று நோயை பரப்பற மாதிரி ஒரு செயலை பண்ணினா, இந்த சட்டம் பயன்படுத்தப்படும். ஆனா, இங்க சிக்கன் பிரியாணி கொடுத்ததால எப்படி ஒரு நோய் பரவும்? இது ஒரு பெரிய கேள்வியா இருக்கு.
இதுக்கு முன்னாடி இத மாதிரி வழக்குகள் இருக்கா?
இந்த சட்டம் (IPC Section 269) இதுக்கு முன்னாடி பல முறை பயன்படுத்தப்பட்டிருக்கு—குறிப்பா, COVID-19 பரவல் சமயத்துல. அப்போ, சிலர் தனிமைப்படுத்தல் விதிகளை மீறினதுக்காக இந்த சட்டம் பயன்படுத்தப்பட்டுச்சு. உதாரணமா, ஒருத்தர் தெரிஞ்சே தனிமைப்படுத்தப்படாம, வெளிய திரிஞ்சு, நோயை பரப்பற மாதிரி நடந்துக்கிட்டா, இந்த சட்டம் பயன்படுத்தப்பட்டுச்சு.
ஆனா, இந்த நொய்டா பிரியாணி வழக்குல இந்த சட்டம் சரியா பயன்படுத்தப்பட்டிருக்கான்னு சந்தேகம் இருக்கு. ஏன்னா, இங்க எந்த நோயும் பரவல—இது ஒரு சின்ன தவறு மட்டும் தான். இதுக்கு வேற சட்டங்கள்—உதாரணமா, Food Safety and Standards Act (FSSAI) மூலமா நடவடிக்கை எடுத்திருக்கலாம்னு சிலர் சொல்றாங்க.
இந்த சம்பவம் சமூக வலைதளங்கள்ல பெரிய பேச்சு பொருளா மாறியிருக்கு. ஒரு பக்கம், “வெஜிடேரியன் ஆர்டர் பண்ணினவங்களுக்கு சிக்கன் பிரியாணி கொடுத்தது பெரிய தப்பு—இது மத உணர்வுகளை புண்படுத்துது”னு சொல்றவங்க இருக்காங்க. ஆனா, மறுபக்கம், “இதுக்கு இவ்ளோ பெரிய சட்டத்தை பயன்படுத்தறது ஓவரா இருக்கு—இது ஒரு சின்ன தவறு தானே”னு சொல்றவங்களும் இருக்காங்க.
உள்ளூர் முதல் உலகம் வரை பரபரப்பான ஹாட் செய்திகளை உடனுக்குடன் அறிய மாலைமுரசு யூடியூப் சேனலை காண இங்கே கிளிக் செய்யவும்