இந்தியா ஜிடிபி வேகம் எடுக்குது... ஆனால் இந்த ஒரு விஷயத்தில் சறுக்குது! என்ன காரணம்?

இந்தியப் பொருளாதாரம் ராக்கெட் வேகத்தில் உயர்ந்து வருவதாகச் செய்திகள் வந்துகொண்டே இருக்கின்றன. ஜிடிபி (GDP) வளர்ச்சி 8.2% எனப் பதிவாகி உலக நாடுகளைத் திரும்பிப் பார்க்க வைத்துள்ளது. ஆனால், இந்தப் பளபளப்பான எண்களுக்குப் பின்னால் ஒரு கசப்பான உண்மையும் மறைந்துள்ளது. நாட்டின் பொருளாதாரம் வளர்ந்தாலும், தனியார் நிறுவனங்கள் புதிய தொழிற்சாலைகளிலோ அல்லது உற்பத்தியிலோ பெரிய அளவில் முதலீடு செய்யத் தயங்குகின்றன. இதைத்தான் பொருளாதார நிபுணர்கள் "தனியார் மூலதனச் செலவு" (Private Capex) குறைவு என்கிறார்கள். ஜிடிபி உயர்ந்தும், தனியார் முதலீடு ஏன் அதிகரிக்கவில்லை? இதோ முழு விவரம்.

முதலாவதாக, ஒரு நாடு வளர்கிறது என்றால், அங்குள்ள பெரிய நிறுவனங்கள் போட்டி போட்டுக்கொண்டு புதிய கிளைகளையும், தொழிற்சாலைகளையும் திறக்க வேண்டும். ஆனால், இந்தியாவில் தற்போது நிலைமை அப்படியில்லை. கடந்த பத்தாண்டுகளாகத் தனியார் நிறுவனங்களின் முதலீடு ஜிடிபியில் வெறும் 11-12% என்ற அளவிலேயே தேங்கி நிற்கிறது. 2008-ம் ஆண்டில் இது உச்சபட்சமாக 16.8% ஆக இருந்தது. இப்போது அரசுதான் சாலைகள், பாலங்கள் என உள்கட்டமைப்பில் பணத்தைக் கொட்டி வருகிறது. ஆனால், தனியார் துறை அந்தப் பொறுப்பை இன்னும் முழுமையாகக் கையில் எடுக்கவில்லை.

இதற்கு மிக முக்கியக் காரணம் 'நுகர்வு' (Consumption) குறைந்து போனதுதான். அதாவது, சாமானிய மக்கள் பொருட்களை வாங்கும் வேகம் குறைந்துவிட்டது. 2023-24 நிதியாண்டில் தனியார் நுகர்வு வளர்ச்சி வெறும் 4% மட்டுமே. இது கடந்த இரண்டு தசாப்தங்களில் (கொரோனா காலத்தைத் தவிர்த்து) மிகக் குறைவானது. மக்களிடம் வாங்கும் சக்தி குறைந்தால், பொருட்கள் விற்பனையாகாது. விற்பனை இல்லாதபோது, நிறுவனங்கள் எதற்காகப் புதிய ஆலைகளைத் திறக்க வேண்டும்? கிராமப்புறங்களில் வருமானம் குறைவு மற்றும் நகர்ப்புறங்களில் வேலைவாய்ப்புச் சிக்கல்களால் மக்கள் அத்தியாவசியத் தேவைகளைத் தாண்டி மற்றவற்றிற்குச் செலவு செய்யத் தயங்குகிறார்கள்.

அடுத்ததாக, தொழிற்சாலைகளின் உற்பத்தித் திறன் பயன்பாடு (Capacity Utilization) ஒரு முக்கியக் காரணியாக உள்ளது. ஒரு நிறுவனத்திடம் 100 பொருட்களைத் தயாரிக்கும் திறன் கொண்ட இயந்திரம் இருந்தால், அதில் குறைந்தபட்சம் 80 பொருட்களையாவது தயாரித்து விற்றால்தான், அடுத்த இயந்திரத்தை வாங்க அவர்கள் யோசிப்பார்கள். ஆனால், தற்போது இந்திய நிறுவனங்கள் தங்கள் உற்பத்தித் திறனில் 75% மட்டுமே பயன்படுத்துகின்றன. பழைய தொழிற்சாலைகளே முழுமையாக இயங்காதபோது, புதிதாக முதலீடு செய்ய யாரும் முன்வருவதில்லை. இதனால் நிறுவனங்கள் தங்கள் லாபத்தைப் கடனை அடைப்பதற்கோ அல்லது வங்கியில் சேமிக்கவோ பயன்படுத்துகிறார்களே தவிர, புதிய திட்டங்களில் முதலீடு செய்வதில்லை.

இதுதவிர, உலகளாவிய அரசியல் சூழலும் இந்திய நிறுவனங்களைப் பயமுறுத்துகிறது. உக்ரைன்-ரஷ்யா போர், இஸ்ரேல்-ஹமாஸ் பிரச்சனை மற்றும் அமெரிக்காவின் வர்த்தகக் கெடுபிடிகள் போன்றவை நிச்சயமற்ற தன்மையை உருவாக்கியுள்ளன. மேலும், சீனாவிலிருந்து மலிவு விலையில் இறக்குமதி செய்யப்படும் பொருட்கள் இந்தியச் சந்தையைக் கைப்பற்றுமோ என்ற அச்சமும் உள்நாட்டு உற்பத்தியாளர்களைத் தயக்கத்தில் வைத்துள்ளது. உதாரணமாக, சீனாவிலிருந்து வரும் மலிவான எஃகு (Steel), இந்திய எஃகு நிறுவனங்களின் வளர்ச்சியைப் பாதிக்கிறது.

இறுதியாக, அரசுத் தரப்பிலிருந்து செய்யப்படும் முதலீடுகள் மட்டுமே பொருளாதாரத்தைத் தாங்கிப் பிடிக்க முடியாது. வேலைவாய்ப்புகளை உருவாக்கவும், நீண்ட கால வளர்ச்சிக்கும் தனியார் துறையின் பங்களிப்பு மிக அவசியம். மக்கள் கையில் பணம் புழங்கி, நுகர்வு அதிகரித்தால் மட்டுமே நிறுவனங்கள் தைரியமாக முதலீடு செய்ய முன்வரும். அதுவரை இந்தியா ஒரு காலில் ஓடும் ஓட்டப்பந்தய வீரரைப் போலவே சிரமப்பட வேண்டியிருக்கும் என்கிறார்கள் பொருளாதார வல்லுநர்கள்.

உள்ளூர் முதல் உலகம் வரை பரபரப்பான ஹாட் செய்திகளை உடனுக்குடன் அறிய மாலைமுரசு யூடியூப் சேனலை காண இங்கே கிளிக் செய்யவும்.