
பிளேக் நோய் (Black Death), வரலாற்றில் மிக மோசமான கொள்ளைநோய்களில் ஒன்றாகும். இது 14ஆம் நூற்றாண்டில் ஐரோப்பா, ஆசியா மற்றும் வடக்கு ஆப்பிரிக்கா முழுவதும் பரவி, கோடிக்கணக்கான உயிர்களைப் பலிகொண்டது. இந்த நோய் ஏற்படுத்திய சமூக, பொருளாதார மற்றும் மதத் தாக்கம், மத்திய கால ஐரோப்பாவின் வரலாற்றையே நிரந்தரமாக மாற்றியது. இதன் கொடூரமான விளைவுகள் காரணமாகவே இது 'கருப்பு மரணம்' (Black Death) என்று அழைக்கப்பட்டது.
இந்தப் பிளேக் நோய், 'யெர்சினியா பெஸ்டிஸ்' (Yersinia Pestis) என்ற பாக்டீரியாவால் ஏற்பட்டது. இந்த பாக்டீரியாக்கள் முதன்மையாக கருப்பு எலிகள் மற்றும் அவற்றின் மேல் வாழும் பூச்சிகள் (Fleas) மூலம் மனிதர்களுக்குப் பரவின. நோய் கண்ட பூச்சிகள் கடித்தால், மனிதர்களுக்கு இந்தத் தொற்று ஏற்பட்டது. காய்ச்சல், வாந்தி மற்றும் தோலின் அடியில் வீங்கிய, கருமையான கட்டிகள் (Bubonic Plague) ஏற்படுவது இதன் அறிகுறிகளாகும். இந்த நோய் காற்றின் மூலம் நேரடியாகவும் (Pneumonic Plague) பரவியது.
நோயின் தோற்றமும் பரவலும்:
இந்தப் பிளேக் நோய், முதன்முதலில் மத்திய ஆசியாவில் தொடங்கியது என்று நம்பப்படுகிறது. மங்கோலியப் பேரரசின் விரிவாக்கம் மற்றும் அதன் காரணமாகச் சில்க் சாலையில் ஏற்பட்ட போக்குவரத்து அதிகரிப்பு, இந்த நோயைப் பரவச் செய்வதற்கு ஒரு முக்கியக் காரணமாக அமைந்தது. வர்த்தகப் பாதைகள் வழியாகச் செல்லும் கப்பல்கள் மற்றும் வணிகர்கள் மூலம், நோய் முதலில் 1347 ஆம் ஆண்டில் இத்தாலியின் சிசிலி தீவில் உள்ள மெஸ்சினா துறைமுகத்தை அடைந்தது. அங்கிருந்து, நோய் மிக விரைவாக ஐரோப்பா முழுவதும் பரவத் தொடங்கியது. கப்பல்கள், ஆறுகள் மற்றும் நிலப் போக்குவரத்து வழியாக வெறும் சில ஆண்டுகளிலேயே, ஸ்பெயின், பிரான்ஸ், ஜெர்மனி, இங்கிலாந்து உள்ளிட்ட அனைத்து ஐரோப்பிய நாடுகளுக்கும் பரவி, ஒரு பெரும் பேரழிவை ஏற்படுத்தியது.
மக்கள்தொகை இழப்பும் அதன் தாக்கம்:
பிளேக் நோயின் தாக்கம் கற்பனை செய்ய முடியாதது. சுமார் 1347 முதல் 1351 வரையிலான காலகட்டத்தில், ஐரோப்பாவின் மொத்த மக்கள்தொகையில் 30% முதல் 60% வரை மக்கள் உயிரிழந்தனர் என்று மதிப்பிடப்பட்டுள்ளது. சில நகரங்களிலும் கிராமங்களிலும் 80% பேர் வரை இறந்தனர். மொத்த உலக மக்கள்தொகையில் சுமார் 75 மில்லியன் முதல் 200 மில்லியன் பேர் வரை இறந்திருக்கலாம் என்று நம்பப்படுகிறது.
இந்த மக்கள்தொகைக் குறைவு, ஐரோப்பாவின் சமூக அமைப்பைத் தலைகீழாக மாற்றியது:
பொருளாதார மாற்றம்: அதிக எண்ணிக்கையிலான தொழிலாளர்கள் மற்றும் விவசாயிகள் இறந்ததால், உழைப்புக்குப் பற்றாக்குறை ஏற்பட்டது. வேலை செய்யும் மக்களின் மதிப்பு திடீரென அதிகரித்தது. இதனால், எஞ்சியிருந்த தொழிலாளர்கள் அதிக ஊதியம் மற்றும் சிறந்த வேலை நிலைமைகளைக் கோரினர். இது நிலப்பிரபுத்துவ அமைப்பின் (Feudalism) வீழ்ச்சிக்கு ஒரு முக்கியக் காரணமாக அமைந்தது.
சமூகக் குழப்பம்: நோய் கடவுளின் தண்டனை என்று நம்பிய மக்கள், அச்சத்திலும் நம்பிக்கையின்மையிலும் மூழ்கினர். பலர், யூதர்களைப் போலச் சிறுபான்மை சமூகத்தினரைக் குற்றம் சாட்டி, வன்முறையில் ஈடுபட்டனர்.
மதத்தின் தாக்கம்: பலர் இந்த நோய்க்குச் சிகிச்சை அளிக்காத அல்லது தப்பி ஓடிய பாதிரியார்களைக் கண்டு, கத்தோலிக்கத் திருச்சபையின் மீது இருந்த நம்பிக்கையை இழந்தனர். இந்தச் சந்தேகம், பிற்காலச் சீர்திருத்த இயக்கங்களுக்கு (Reformation) ஒரு வித்திட்டது.
கல்வி வளர்ச்சி: பல பல்கலைக்கழகங்கள் மூடப்பட்டாலும், பிளேக் நோய்க்குப் பிறகு, மருத்துவத் துறை மற்றும் அறிவியல் ஆராய்ச்சியில் அதிக கவனம் செலுத்தப்பட்டது. உயிர் பிழைத்தவர்கள், வாழ்க்கையின் நிச்சயமற்ற தன்மையைப் புரிந்துகொண்டு, புதிய கலை மற்றும் கலாச்சார முயற்சிகளில் ஈடுபட்டனர்.
பிளேக் நோய் மத்திய காலத்தின் ஒரு இருண்ட அத்தியாயமாக இருந்தாலும், இது ஐரோப்பாவின் எதிர்காலத்தை முற்றிலும் மாற்றியது. நிலப்பிரபுத்துவம் சிதைந்து, ஒரு புதிய பொருளாதார மற்றும் சமூக அடுக்கு உருவாக வழி வகுத்தது. இந்த நோய் உருவாக்கிய உழைப்புப் பற்றாக்குறை, மறுமலர்ச்சி (Renaissance) மற்றும் தொழில்மயமாக்கலின் ஆரம்பகட்டத் தேவைகளுக்குக் காரணமாக அமைந்தது. இந்த 'கருப்பு மரணம்', மனித வரலாற்றின் போக்கில் நோய்கள் எவ்வளவு ஆழமான தாக்கத்தை ஏற்படுத்தும் என்பதற்கு ஒரு வலிமையான உதாரணமாகும்.
உள்ளூர் முதல் உலகம் வரை பரபரப்பான ஹாட் செய்திகளை உடனுக்குடன் அறிய மாலைமுரசு யூடியூப் சேனலை காண இங்கே கிளிக் செய்யவும்.