விமானத்தில் வந்து இறங்கியதா கோபுரம்? - தஞ்சை பெரிய கோவில் எப்படி கட்டப்பட்டது? - இதுவரை அறிந்திராத ஆழமான ரகசியங்கள்!

உலகமே வியந்து பார்க்கும் கட்டிடக்கலை அதிசயம், நம்முடைய தமிழ் மண்ணில் உள்ள தஞ்சை பெரிய கோவில் ஆகும். சுமார் ஆயிரம் ஆண்டுகளுக்கு முன்பு, ராஜ ராஜ சோழன் என்ற மாமன்னரால் கட்டப்பட்ட இந்தக் கோவில், இன்றுவரை அறிவியலாளர்கள் மற்றும் ஆராய்ச்சியாளர்களுக்கு ஒரு மிகப் பெரிய மர்மமாகவே இருந்து வருகிறது. இந்த அளவுக்குப் பிரம்மாண்டமான ஒரு கோவிலை, அந்தக் காலத்தில் இருந்த மிகக் குறைந்த தொழில்நுட்பங்களைக் கொண்டு எப்படிச் சோழர்கள் கட்டி முடித்தார்கள்? என்ற கேள்விக்கு விடை தேடினால், அந்தக் கலைஞர்களின் கணித அறிவும், பொறியியல் ஞானமும் நம்மை ஆச்சரியத்தில் ஆழ்த்துகின்றன.

தஞ்சை பெரிய கோவிலின் உண்மையான பெயர் ராஜராஜேஸ்வரம் ஆகும். இது கி.பி. 1003 ஆம் ஆண்டு தொடங்கி, 1010 ஆம் ஆண்டுக்குள் அதாவது, வெறும் ஏழு வருடங்களில் கட்டி முடிக்கப்பட்டது என்று வரலாறு சொல்கிறது. இவ்வளவு குறுகிய காலத்தில், இத்தனை பிரம்மாண்டமான கோவிலை எழுப்பியது என்பது சாதாரண விஷயம் அல்ல. இந்தக் கோவிலின் மிக முக்கியமான அம்சம், அதன் கருங்கற்களால் ஆன கட்டுமானம் ஆகும். இந்த ஒட்டுமொத்தக் கோயிலும், ஒரு ஒற்றைக் கல்லால் ஆனதாகக் காட்சியளிக்கும். இந்தக் கோவிலைக் கட்டிய ராஜ ராஜ சோழன், இந்தக் கோவிலை ஒரு அரசியல் குறியீடாகவும் பார்த்தார். தனது அதிகாரத்தையும், பெருமையையும், அத்துடன் தான் வணங்கிய சிவபெருமானின் புகழையும் நிரந்தரமாக நிலைநிறுத்தவே இந்தக் கோவில் கட்டப்பட்டது.

இந்தக் கோவிலின் பிரதான கோபுரம் அதாவது விமானம், சுமார் 216 அடி (சுமார் 66 மீட்டர்) உயரம் கொண்டது. இது உலகிலேயே உயரமான கோபுரங்களில் ஒன்றாகும். இதில் முக்கியமான விஷயம் என்னவென்றால், இந்தக் கோவிலின் கோபுரமானது, எந்தவிதமான சிமெண்ட் கலவையோ அல்லது ஒட்டும் பொருளோ இல்லாமல், வெறுமனே பூட்டப்பட்ட கற்கள் (Interlocking Stones) மூலமாக மட்டுமே கட்டப்பட்டது. ஒரு கல்லை மற்றொரு கல்லுடன் சரியாகப் பொருத்தி, அதன் எடையின் மூலமாகவே இறுக்கமடையும் இந்தக் கட்டுமானம், அந்தக் காலச் சோழர்களின் அதிநவீன பொறியியல் அறிவைக் காட்டுகிறது. இந்தக் கட்டடக் கலையின் சிறப்பே, கற்களை ஒன்றோடு ஒன்று பிணைத்து, அவற்றை மேலும் இறுக்கமடையச் செய்வதுதான்.

கோவிலின் பிரம்மாண்டத்துக்கு இன்னொரு முக்கியக் காரணம், அதன் கட்டுமானப் பொருட்கள்தான். இந்தக் கோவில் முழுவதுமே கருங்கற்களால் கட்டப்பட்டது. ஆனால், தஞ்சை மற்றும் அதனைச் சுற்றியுள்ள பகுதிகளில் கருங்கற்கள் அதிகமாகக் கிடைப்பதில்லை. ஆய்வாளர்களின் கூற்றுப்படி, இந்தக் கற்கள் அனைத்தும் இந்தக் கோவிலில் இருந்து சுமார் 60 கிலோமீட்டர் தொலைவில் உள்ள திருச்சிராப்பள்ளிப் பகுதிகளில் இருந்தும், வேறு சில தொலைதூரப் பகுதிகளில் இருந்தும் கொண்டு வரப்பட்டிருக்கின்றன. அந்தக் காலத்தில், இவ்வளவு கனமான கற்களை பல நூற்றுக்கணக்கான கிலோமீட்டர் தூரத்திற்குக் கொண்டு வந்தது எப்படி என்பதே பெரிய சவால். இதற்குக் கட்டடக் கலை வல்லுநர்கள், யானைகள் மற்றும் நீண்ட மரச் சக்கரங்களைப் பயன்படுத்தியிருக்கலாம் என்று நம்புகிறார்கள். இந்தக் கற்களைப் பட்டை தீட்டி, தேவையான வடிவில் செதுக்குவதற்கு எவ்வளவு தொழிலாளர்களின் உழைப்பும், நேரமும் செலவிடப்பட்டிருக்கும் என்பதை நினைத்தாலே வியப்பாக இருக்கிறது.

இந்தக் கோவிலின் உச்சியில் இருக்கும் கலசம் (ஸ்தூபி) மிக முக்கியமான மர்மத்தைக் கொண்டுள்ளது. இந்த ஒற்றைக் கல் கலசம், சுமார் 80 டன் எடை கொண்டது. அந்தக் காலத்தில், கிரேன்களோ, வேறு அதிநவீன கருவிகளோ இல்லாதபோது, இவ்வளவு கனமான ஒரு ஒற்றைக் கல்லைக் 216 அடி உயரத்திற்கு எப்படி ஏற்றி நிறுத்தினார்கள் என்பதுதான் இன்றுவரை உள்ள மிகப்பெரிய கேள்வி. இந்தக் கலசத்தை மேலேற்றுவதற்காகச் சோழர்கள் ஒரு சிறப்பு சாய்வுதளத்தைப் (Incline or Ramp) பயன்படுத்தியிருக்கிறார்கள் என்று ஆய்வாளர்கள் நம்புகிறார்கள். அதாவது, கோவில் இருந்த இடத்தில் இருந்து, பல கிலோமீட்டர் நீளத்திற்கு மணல் மற்றும் மண் மேடுகளைக் கொண்டு சாய்வான ஒரு பாதையை உருவாக்கியிருக்கிறார்கள். அந்தப் பாதையின் வழியாக, யானைகள் மற்றும் மனிதர்களின் உதவியுடன், இந்தக் கனமான கலசத்தைச் சறுக்கிச் சறுக்கிக் கோபுரத்தின் உச்சிக்குக் கொண்டு சென்றிருக்கிறார்கள் என்று கூறப்படுகிறது. இந்தச் சாய்வுதளத்தின் நீளம் 6 கிலோமீட்டருக்கும் அதிகமாக இருந்திருக்கலாம் என்று மதிப்பிடப்படுகிறது.

மேலும், இந்தக் கோவிலின் முக்கியமான ரகசியம் என்னவென்றால், இது நிலநடுக்கம் போன்ற பேரிடர்களைத் தாங்கும் திறன் கொண்டது. இந்தக் கோவிலின் கருவறையானது, பல அடுக்குகளில் உள்ளே கட்டப்பட்ட ஒரு சிறப்பு வடிவத்தைக் கொண்டுள்ளது. இதனால், வெளிப்புறக் கட்டுமானம் ஆட்டம் கண்டாலும், உள்ளிருக்கும் கட்டடம் சேதமடையாது. இந்தக் கோவில் கட்டப்பட்டிருக்கும் பகுதி, மண் மற்றும் மணற்பாங்கான பகுதி. ஆனால், அதன் அஸ்திவாரம் மிக ஆழமாகப் போடப்பட்டுள்ளதுடன், கோவில் முழுவதும் ஒரு சுழற்சி முறையில் (Rotational Manner) கட்டப்பட்டிருக்கிறது. மேலும், அதன் கட்டுமானம் ஒரு சில விநாடிகளுக்கு நிலநடுக்கம் போன்ற அதிர்வுகளைப் பெறுவதைத் தாங்கக் கூடிய நெகிழ்வுத் தன்மையுடன் (Flexibility) வடிவமைக்கப்பட்டுள்ளது.

ராஜ ராஜ சோழனின் இந்தக் கலைப் படைப்பு, வெறும் ஒரு வழிபாட்டுத் தலம் மட்டுமல்ல. இது அந்தக் காலத்தின் கணிதம், புவியியல், பொறியியல் மற்றும் கட்டடக் கலை ஆகியவற்றின் உச்சத்தைத் தொட்ட ஒரு அடையாளம். அந்த மாமன்னரின் துணிச்சலும், ஆயிரக்கணக்கான சிற்பிகள் மற்றும் தொழிலாளர்களின் அர்ப்பணிப்பும்தான் இந்தக் காலத்தால் அழியாத பிரம்மாண்டத்தை நமக்கு விட்டுச் சென்றிருக்கிறது. இது இந்தியப் பொறியியல் வரலாற்றின் மிக முக்கியமான ஆதாரமாக இன்றும் கம்பீரமாக நிற்கிறது.

உள்ளூர் முதல் உலகம் வரை பரபரப்பான ஹாட் செய்திகளை உடனுக்குடன் அறிய மாலைமுரசு யூடியூப் சேனலை காண இங்கே கிளிக் செய்யவும்.