

இடைவெளி விட்டு கொஞ்சம் கொஞ்சமாக சாப்பிடுவது என்பது அண்மைக் காலத்தில் உடல் எடையைக் குறைப்பதற்கான ஒரு தற்காலிக வழிமுறையாகப் பார்க்கப்பட்டாலும், உண்மையில் இது நமது உடலின் வளர்சிதை மாற்றத்தையும் (Metabolism), ஒட்டுமொத்த ஆரோக்கியத்தையும் ஆழமாகப் பாதிக்கும் ஒரு பழங்கால நடைமுறையாகும். இந்தப் பழக்கத்தில், ஒருவர் முழுவதுமாக உணவைத் தவிர்ப்பதில்லை; மாறாக, உண்ணும் காலங்களையும் (Feeding Windows) உண்ணாமல் இருக்கும் காலங்களையும் (Fasting Windows) ஒரு குறிப்பிட்ட கால அட்டவணைப்படி ஒழுங்கமைக்கிறார். பொதுவாகப் பின்பற்றப்படும் முறைகளில், நாள் ஒன்றுக்கு எட்டு மணி நேரம் மட்டுமே உணவை உட்கொண்டு, மீதமுள்ள பதினாறு மணி நேரம் உண்ணாமல் இருப்பது ('பதினாறு-எட்டு' முறை) அல்லது வாரத்தில் ஒரு நாள் அல்லது இரண்டு நாட்கள் முழுமையாக உண்ணாவிரதம் இருப்பது போன்றவை முக்கியமானவை.
உண்ணாமல் இருக்கும் காலத்தில், நமது உடலில் மகத்தான உயிர்வேதியியல் மாற்றங்கள் நடக்கின்றன. உணவு உட்கொள்ளும்போது, உடல் ஆற்றலுக்காகக் குளுக்கோஸை (சர்க்கரை) பயன்படுத்துகிறது. ஆனால், உண்ணாவிரதத்தின்போது, உடலில் உள்ள குளுக்கோஸ் கையிருப்பு குறைந்ததும், நமது உடல் சேமித்து வைக்கப்பட்ட கொழுப்பைக் கரைத்து, அதை ஆற்றலாகப் பயன்படுத்தத் தொடங்குகிறது. இந்தச் செயல்பாடே எடையைக் குறைப்பதற்கான முக்கிய காரணியாகும். அத்துடன், உண்ணாவிரதத்தின்போது இன்சுலின் அளவு கணிசமாகக் குறைவதால், உடலில் தேங்கியுள்ள கொழுப்பு எளிதில் ஆற்றலுக்காகப் பயன்படுத்தப்படுகிறது. இதன் விளைவாக, இன்சுலின் எதிர்ப்புத் திறன் குறைந்து, இரண்டாம் வகை நீரிழிவு நோய் வருவதற்கான அபாயம் வெகுவாகக் குறைகிறது.
இந்த உணவு முறையின் மிக முக்கியமான நன்மை, உடலின் 'சுய-அழிப்பு' செயல்முறையான ஆட்டோஃபாஜி (Autophagy) என்பதைத் தூண்டுவதாகும். ஆட்டோஃபாஜி என்றால், உடலானது தனது பழைய, சேதமடைந்த அல்லது தேவையற்ற செல் கூறுகளைச் சிதைத்து, அவற்றை நீக்கி, புதிய ஆரோக்கியமான செல்களை உருவாக்கத் தொடங்கும் ஒரு துப்புரவுச் செயல்முறையாகும். போதிய கால இடைவெளிக்குப் பிறகு ஏற்படும் உண்ணாவிரதத்தின்போது, இந்த ஆட்டோஃபாஜி செயல்பாடு உச்சத்தை அடைகிறது. சேதமடைந்த செல்களை அகற்றுவதால், இது முதுமை அடைவதைத் தாமதப்படுத்துவதற்கும், புற்றுநோய் செல்கள் உருவாவதைத் தடுப்பதற்கும் உதவும் ஒரு முக்கியமான பாதுகாப்புச் செயல்பாடாகக் கருதப்படுகிறது. ஆட்டோஃபாஜியைத் தூண்டுவதன் மூலம், மூளையின் ஆரோக்கியம் மேம்படுகிறது என்றும், நரம்பியல் குறைபாடுகள் குறைகின்றன என்றும் ஆய்வுகள் தெரிவிக்கின்றன.
மேலும், இடைப்பட்ட உண்ணாவிரதத்தின்போது, மனித வளர்ச்சி ஹார்மோன் (Human Growth Hormone) என்னும் முக்கியமான ஹார்மோனின் சுரப்பு பன்மடங்கு அதிகரிக்கிறது. இந்த வளர்ச்சி ஹார்மோன் தசைகளின் வலிமையைப் பராமரிப்பதற்கும், கொழுப்பைக் குறைப்பதற்கும், ஒட்டுமொத்த உடலின் புத்துணர்ச்சிக்கும் உதவுகிறது. இது தசைகளை சிதைவிலிருந்து பாதுகாத்து, நாம் குறைக்கும் எடையில் கொழுப்பே அதிகமாக இருக்கும்படி உறுதிப்படுத்துகிறது. மன ரீதியாகவும், இந்த உணவு முறை பயனளிக்கிறது. இது உணவு குறித்த ஒழுக்கத்தைக் கற்பிப்பதுடன், உணவின் மீதான கட்டுப்பாடு மற்றும் விழிப்புணர்வை அதிகரிக்கிறது. நேரம் குறித்துச் சாப்பிடுவதால், தேவையில்லாத சிற்றுண்டிகள் மற்றும் ஆரோக்கியமற்ற உணவுகளை உட்கொள்வது தவிர்க்கப்படுகிறது.
எனவே, இடைப்பட்ட உண்ணாவிரதம் என்பது வெறும் எடை குறைப்புச் சூத்திரம் மட்டுமல்ல; இது செல்களின் மட்டத்தில் உடலின் சீரமைப்புப் பணிகளைத் துரிதப்படுத்துவது, இன்சுலின் உணர்திறனை அதிகரிப்பது மற்றும் ஆயுளை நீட்டிக்கும் ஆட்டோஃபாஜியைத் தூண்டுவது போன்ற பலவிதமான நன்மைகளை உள்ளடக்கிய ஒரு மருத்துவ அணுகுமுறையாகும். எந்த ஒரு உணவு முறையைப் பின்பற்றுவதற்கு முன்னரும், அதன் அறிவியல் பின்னணியைப் புரிந்துகொண்டு, தங்கள் உடலின் தன்மை மற்றும் ஆரோக்கிய நிலைக்கு ஏற்ப மருத்துவ ஆலோசனையுடன் தொடங்குவது சிறந்தது.
உள்ளூர் முதல் உலகம் வரை பரபரப்பான ஹாட் செய்திகளை உடனுக்குடன் அறிய மாலைமுரசு யூடியூப் சேனலை காண இங்கே கிளிக் செய்யவும்.