.png)
இந்த மாபெரும் கேள்விகளுக்கான பதில்களைத் தேடுவதில் மனித இனம் தொன்றுதொட்டு ஆர்வம் காட்டி வந்துள்ளது. அறிவியல்பூர்வமான விளக்கங்கள் ஒருபுறம் இருந்தாலும், உலகம் உருவானதன் மர்மங்களை வெவ்வேறு பண்பாடுகளும், மதங்களும் தங்கள் புராணக் கதைகளின் மூலம் அழகாகவும், ஆழமாகவும் விவரிக்கின்றன. ஒவ்வொரு கதையும், மனிதனின் கற்பனை மற்றும் வாழ்வியல் தத்துவங்களை உள்ளடக்கிய ஒரு கலைப்படைப்பு என்றே சொல்லலாம். இந்தத் தொன்மையான கதைகள், உலகின் ஆரம்ப நிலையைக் குறித்தும், அதில் தெய்வங்கள் அல்லது ஆதிசக்தியின் பங்கு குறித்தும் பல வியத்தகு தகவல்களை அளிக்கின்றன.
இந்துக் கடவுள் நம்பிக்கையின்படி, சிருஷ்டி அல்லது படைப்பு என்பது முடிவற்ற சுழற்சியாகும். பிரம்மன் என்னும் கடவுள் தான் உலகைப் படைக்கும் தொழிலைச் செய்பவர். இந்த உலகம் தோன்றியதற்கு முன், அனைத்தும் இருள் சூழ்ந்த 'ஏகார்ணவம்' (ஒரே கடல்) என்னும் நிலையில் இருந்தது. சத் (உண்மை) இல்லை, அஸத் (பொய்) இல்லை, அனைத்தும் சூனியமாக இருந்தது. அந்தக் கால வெளியில், அண்டம் முழுவதும் ஒரே பெரும் நீர்மயமாக, அல்லது பால் கடலாக இருந்தது என்று விவரிக்கப்படுகிறது. இந்த ஆதி நீரில், மகாவிஷ்ணு ஆனவர் ஆதிசேஷன் என்னும் பாம்பின் மீது சயனித்திருப்பார். இந்தக் காலகட்டம் தான் யோக நித்திரை என்று அழைக்கப்படுகிறது. அவருடைய நாபிக் கமலத்தில் இருந்து பிரம்மன் தோன்றுகிறார். பின்னர் பிரம்மன் தன்னுடைய ஆற்றலால், இந்த ஸ்தூலமான உலகத்தையும், அதில் உள்ள உயிரினங்களையும், விண்மீன்களையும், கோள்களையும், நான்கு யுகங்களையும் படைக்கிறார். இந்தக் கடவுள் நம்பிக்கையின்படி, ஒரு பிரம்மனின் ஒரு நாள் (கல்பம்) என்பது பல கோடி மனித வருடங்களுக்குச் சமமாகும். இந்தக் கல்பம் முடியும் போது, அனைத்தும் மீண்டும் அழிந்து, மீண்டும் ஒரு புதிய படைப்பு தொடங்கும். இவ்வாறு படைத்தல், காத்தல், அழித்தல் என்னும் முத்தொழில்கள் சதா சர்வகாலமும் நிகழ்ந்து கொண்டே இருக்கின்றன என்று நம்பப்படுகிறது. இந்த அண்டத்தின் தோற்றம் குறித்த இந்துக் கடவுள் நம்பிக்கை, காலத்தின் எல்லையற்ற தன்மையையும், படைப்பின் சுழற்சியையும் வலியுறுத்துகிறது.
கிரேக்கப் புராணங்களில், உலகம் உருவானது ஒரு இருண்ட சூனியத்தில் இருந்து தொடங்குகிறது. அந்த ஆரம்ப நிலை 'கேயாஸ்' என்று அழைக்கப்பட்டது. கேயாஸ் என்பது வெற்றிடமும், குழப்பமும் நிறைந்த ஒரு நிலை. இந்த கேயாஸிலிருந்தே முதன்மைக் கடவுள்கள் தோன்றினர். முதலில் தோன்றியது கெயா என்று அழைக்கப்படும் பூமித்தாயும், யூரானஸ் என்று அழைக்கப்படும் விண்ணுலகமும் ஆகும். பூமித்தாயும், விண்ணுலகமும் இணைந்து பல சக்தி வாய்ந்த டைட்டன் கடவுள்களைப் பெற்றெடுத்தனர். இந்த டைட்டன்களின் தலைவராக இருந்தவர் க்ரோனஸ். பின்னர், டைட்டன்களுக்கும், அவர்களின் சந்ததிகளான ஒலிம்பியன் கடவுள்களுக்கும் இடையே ஒரு மாபெரும் போர் நடந்தது. இந்தப் போரில், ஜீயஸ் தலைமையிலான ஒலிம்பியர்கள் வெற்றி பெற்று, உலகைப் பங்கு போட்டுக் கொண்டனர். ஜீயஸ் விண்ணுக்கும், போஸைடன் கடலுக்கும், ஹேடிஸ் பாதாள உலகத்திற்கும் அதிபதிகளாகி, பூமியில் மனிதர்கள் உட்பட உயிரினங்களை உருவாக்கினர். கிரேக்கப் புராணங்களின் இந்தத் தோற்றக் கதை, குடும்பச் சண்டைகள் மற்றும் அதிகாரத்திற்கான போராட்டங்கள் மூலம் உலகம் எப்படி அமைந்தது என்பதை விவரிக்கிறது.
பழங்கால எகிப்தியப் புராணங்களின்படி, சிருஷ்டி ஒரு மாபெரும் நீரிலிருந்து தொடங்கியது. அந்த நீருக்கு 'நூன்' என்று பெயர். நூன் என்பது எல்லையற்ற, நிலையான நீர்நிலை. இந்த நூனில் இருந்து முதன்மைக் கடவுளான ஆத்தூம் அல்லது ரா என்னும் சூரியக் கடவுள் ஒரு குன்றின் மீது (பென்பென்) தோன்றினார். ஆத்தூம் அல்லது ரா தனது தனிப்பட்ட சக்தியால், மற்ற கடவுள்களான ஷூ (காற்று) மற்றும் டெஃப்நட் (ஈரப்பதம்) ஆகியோரைப் படைத்தார். அதன் பிறகு, இந்தக் கடவுள்கள் மூலம் வானம், பூமி, நட்சத்திரங்கள், தாவரங்கள், மனிதர்கள் என அனைத்தும் படைக்கப்பட்டன. எகிப்தியர்களுக்கு, உலகம் தோன்றுவதும், சூரியன் ஒவ்வொரு நாளும் தோன்றுவதும் ஒரு தொடர்ச்சியான நிகழ்வாகக் கருதப்பட்டது. அதாவது, படைப்பின் ஆரம்ப சக்தி ஒவ்வொரு நாளும் புதுப்பிக்கப்பட்டு, அதுவே உலக இயக்கத்தின் அடிப்படையாக இருக்கிறது.
சீனப் புராணக் கதைகளில், பாங்கு என்ற அண்டப் பிரம்மாண்டமான ஒரு கடவுள் பற்றி சொல்லப்படுகிறது. இந்த உலகம் தோன்றிய காலத்தில், அனைத்தும் ஒரு முட்டையின் வடிவில், குழப்பமாகவும், இருளாகவும் இருந்தது. அந்த முட்டைக்குள் தான் பாங்கு இருந்தார். பதினெட்டாயிரம் ஆண்டுகள் கழித்து, பாங்கு விழித்து, அந்த முட்டையை உடைத்தார். அவர் உடைத்த முட்டையின் லேசான பகுதி வானமாகவும், கனமான பகுதி பூமியாகவும் மாறியது. பாங்கு வானத்துக்கும் பூமிக்கும் இடையே நின்று, அவை மீண்டும் இணையாமல் இருக்கத் தன் உடலை நீட்டிப் பிடித்தார். அவர் ஒவ்வொரு நாளும் ஆறு அடி வளர்ந்தார். பதினெட்டாயிரம் ஆண்டுகளுக்குப் பிறகு அவர் இறந்தபோது, அவருடைய உடல் உறுப்புகள் அனைத்தும் உலகின் அம்சங்களாக மாறின. அவருடைய மூச்சு காற்றாகவும், அவருடைய குரல் இடியாகவும், அவருடைய கண்கள் சூரியனாகவும் சந்திரனாகவும் மாறின. அவருடைய இரத்தம் ஆறுகளாகவும், வியர்வை மழையாகவும், அவருடைய உடல் முடிகள் தாவரங்களாகவும் மாறின. சீனர்களின் இந்தக் கதை, அண்டத்தின் ஒவ்வொரு அம்சமும் ஒரு கடவுளின் தியாகத்தின் மூலம் உருவானது என்பதைச் சுட்டிக் காட்டுகிறது.
இவ்வாறு, இந்து, கிரேக்க, எகிப்திய மற்றும் சீனப் புராணக் கதைகள் அனைத்தும் உலகம் தோன்றியதன் மர்மங்களைப் பல்வேறு கோணங்களில் விளக்குகின்றன. ஒவ்வொரு கதையும், வெறுமனே ஒரு படைப்பை மட்டும் விவரிக்காமல், அந்தப் பண்பாடுகளின் அறம், தத்துவம், இயற்கையுடனான உறவு ஆகியவற்றையும் பிரதிபலிக்கின்றன. இந்தக் கதைகள் காலத்தால் அழியாத வரலாற்றுப் பொக்கிஷங்களாகத் திகழ்கின்றன. இவை வெறும் பழைய கதைகள் அல்ல, மாறாக, உலகின் ஆதி நிலையை மனிதன் புரிந்து கொள்ள முயன்ற முயற்சியின் ஆவணங்கள். இந்தக் கதைகள் அனைத்தும், ஒரு மாபெரும் சக்தி அல்லது குழப்பமான ஒரு நிலையிலிருந்து ஒழுங்கும், உயிரும் தோன்றின என்ற பொதுவான கருத்தை ஏதோ ஒரு வழியில் முன்வைக்கின்றன. இந்த மர்மங்களை அவிழ்க்கும் பணியில், தொன்மைக் காலத்து மனிதர்களின் ஆழமான சிந்தனையும், இயற்கையின் பிரம்மாண்டத்தைக் கண்டு அவர்கள் வியந்த விதமும் மிகத் தெளிவாக நமக்குத் தெரிய வருகின்றன. இந்தக் கதைகளை வாசிப்பது அல்லது கேட்பது, நம் வாழ்வின் அடிப்படையான கேள்விகளுக்கு விடை தேடும் ஒரு பயணமாக அமைகிறது.
உள்ளூர் முதல் உலகம் வரை பரபரப்பான ஹாட் செய்திகளை உடனுக்குடன் அறிய மாலைமுரசு யூடியூப் சேனலை காண இங்கே கிளிக் செய்யவும்.
