கடவுளுக்கு இணையான ஆற்றலா கிரிஸ்பர்? மரபணுத் திருத்தத் தொழில்நுட்பத்தால் மனித இனத்தின் எதிர்காலம் என்ன?

கிரிஸ்பர்-கேஸ்9 (CRISPR-Cas9) எனப்படும் மரபணுத் திருத்தத் தொழில்நுட்பம், மருத்துவ அறிவியல் மற்றும் உயிரியல் துறைகளில் ஒரு புரட்சியை ஏற்படுத்தியுள்ளது. இந்தத் தொழில்நுட்பம், ஒரு உயிரியின் மரபணு வரிசையில் (Genetic Sequence) உள்ள குறிப்பிட்ட பகுதிகளைத் துல்லியமாக வெட்டி நீக்கவோ அல்லது திருத்தவோ உதவுகிறது. இது ஒரு கணினிக் குறியீட்டைத் திருத்துவது போன்ற அதிநவீன செயல்பாடு என்பதால், விஞ்ஞானிகள் இதை 'உயிரியல் கத்திரிக்கோல்' அல்லது 'மரபணு அறுவைச் சிகிச்சை' என்று செல்லமாக அழைக்கின்றனர். இதன் கண்டுபிடிப்பிற்காக 2020 ஆம் ஆண்டு நோபல் பரிசு வழங்கப்பட்டது, இதன் முக்கியத்துவத்தை உலகிற்கு உணர்த்தியது.

இந்தக் கிரிஸ்பர் தொழில்நுட்பத்தின் அடிப்படை செயல்பாடு மிகத் துல்லியமானது. இது இரண்டு முக்கியப் பகுதிகளைக் கொண்டது: முதலாவது, இலக்கு மரபணுவின் இருப்பிடத்தைக் கண்டறிய உதவும் ஒரு வழிகாட்டி ஆர்.என்.ஏ (Guide RNA) மூலக்கூறு; இரண்டாவது, அந்த இலக்கு மரபணுப் பகுதியைத் துண்டிக்கப் பயன்படும் கேஸ்9 என்னும் நொதி (Enzyme). இந்த இரண்டும் இணைந்து செயல்படும்போது, விஞ்ஞானிகள் விரும்பும் மரபணுவில் மாற்றம் செய்யலாம். இதன் மூலம், தவறான அல்லது நோயை உருவாக்கும் மரபணுக்களைச் சரியாகச் செயல்படும் மரபணுக்களால் மாற்ற முடியும். இது பலவிதமான மரபணுக் கோளாறுகளுக்கு நிரந்தரத் தீர்வு காணும் நம்பிக்கையை அளிக்கிறது.

இந்தத் தொழில்நுட்பத்தின் மருத்துவப் பயன்பாடுகள் அளப்பரியவை. ரத்த சிவப்பணுக்களைப் பாதிக்கும் அரிவாள் செல் சோகை (Sickle Cell Anemia), கண்களைப் பாதிக்கும் சில வகை பார்வைக் குறைபாடுகள், மேலும் தசை சிதைவு நோய்கள் (Muscular Dystrophy) போன்ற பாரம்பரிய நோய்களுக்கு, இந்தத் தொழில்நுட்பம் மூலம் சிகிச்சை அளிப்பதற்கான சோதனைகள் உலக அளவில் நடந்து வருகின்றன. புற்றுநோய் சிகிச்சையிலும் இதன் பங்கு முக்கியமானது; நோயாளியின் நோய் எதிர்ப்பு செல்களை வெளியே எடுத்து, அதில் கிரிஸ்பர் மூலம் திருத்தம் செய்து, அவற்றை மீண்டும் உடலுக்குள் செலுத்துவதன் மூலம், அவை புற்றுநோய் செல்களைத் திறமையாக அழிக்க முடியும். இவ்வாறு, குணப்படுத்தவே முடியாது என்று நம்பப்பட்ட பல நோய்களுக்கு இது ஒரு புதிய வரப்பிரசாதமாக உள்ளது.

எனினும், கிரிஸ்பர் தொழில்நுட்பம் எழுப்பியுள்ள நெறிமுறைகள் சார்ந்த கேள்விகள் மிக ஆழமானவை. மரபணுத் திருத்தத்தில் இரண்டு வகைகள் உள்ளன: முதலாவது, உடல் செல்களில் திருத்தம் இது அந்த ஒரு நோயாளிக்கு மட்டுமே மாற்றத்தைக் கொண்டு வரும். இரண்டாவது, கரு செல்கள் அல்லது இனப்பெருக்க செல்களில் திருத்தம். இந்த இரண்டாவது முறையில் செய்யப்படும் மாற்றங்கள், எதிர்கால சந்ததியினருக்கும் கடத்தப்படும். கருவில் இருக்கும்போதே குறைபாடுகளை நீக்க முடியும் என்றாலும், இது மனித இனத்தின் அடிப்படை மரபணுப் பொறியியலில் நாம் தலையிடுவது என்ற கேள்வியை எழுப்புகிறது.

குழந்தைகள் பிறப்பதற்கு முன்னரே, அவர்கள் விரும்பிய குணாதிசயங்களைக் (உயரம், அறிவுக்கூர்மை, நிறம்) கொண்டவர்களாக உருவாக்க முற்படுவது "வடிவமைக்கப்பட்ட குழந்தைகள்" (Designer Babies) என்னும் விவாதத்தைத் தொடங்கியுள்ளது. செல்வந்தர்கள் மட்டுமே தங்கள் குழந்தைகளுக்குச் சிறந்த மரபணுக்களைத் தேர்வு செய்ய முற்பட்டால், அது மனித சமூகம் மற்றும் வர்க்கங்களுக்கு இடையே புதிய ஏற்றத்தாழ்வுகளை உருவாக்கும். எனவே, மரபணுத் திருத்தத் தொழில்நுட்பத்தை, நோய்களைக் குணப்படுத்துதல் போன்ற அத்தியாவசியத் தேவைகளுக்கு மட்டுமே பயன்படுத்த வேண்டும் என்றும், மனிதனின் இயற்கையான பரிணாம வளர்ச்சியில் தேவையற்ற மாற்றங்களைச் செய்யக்கூடாது என்றும் உலகெங்கிலும் உள்ள அறிவியல் அறிஞர்களும், சமூக ஆர்வலர்களும் கடுமையாக வலியுறுத்தி வருகின்றனர். கிரிஸ்பர் என்பது ஓர் அற்புதமான அறிவியல் கருவி என்றாலும், அதை நாம் பொறுப்புணர்வுடன் கையாள்வது, மனித இனத்தின் எதிர்காலத்திற்கு மிகவும் அவசியமானதாகும்.

உள்ளூர் முதல் உலகம் வரை பரபரப்பான ஹாட் செய்திகளை உடனுக்குடன் அறிய மாலைமுரசு யூடியூப் சேனலை காண இங்கே கிளிக் செய்யவும்.