ஊட்டச்சத்து ஏற்றத்தாழ்வு: ஆரோக்கியமும் பொருளாதாரமும் கைகோர்க்குமா?

இந்தியா ஒரு பக்கம் உலகின் சூப்பர் பவர் ஆகி, உலகப் பொருளாதாரத்தில் அசத்திக்கிட்டு இருக்கு. ஆனா, இந்த வளர்ச்சிக்கு நடுவுல ஒரு பெரிய பிரச்சினை மறைஞ்சு கிடக்கு - ஊட்டச்சத்து ஏற்றத்தாழ்வு! குழந்தைகளும் பெண்களும் போதுமான ஊட்டச்சத்து இல்லாம தவிக்குறது, நம்ம ஆரோக்கியத்தையும் பொருளாதாரத்தையும் பின்னுக்கு தள்ளுது.

ஊட்டச்சத்து ஏற்றத்தாழ்வு: இது என்ன பிரச்சினை?

இந்தியாவுல 140 கோடி மக்கள் இருக்காங்க, ஆனா எல்லாருக்கும் சரியான ஊட்டச்சத்து கிடைக்குதா? இல்லை! NFHS-5 (2019-21) தரவுகள், 36% குழந்தைகள் உயர வளர்ச்சி குறைவு (stunting), 19% உடல் எடை குறைவு (wasting), 32% பருமனா இருக்காங்கனு சொல்லுது. இது குழந்தைகளோட பிரச்சினை மட்டுமல்ல, பெண்களும் இதுல பெரிய பங்கு வகிக்குறாங்க. 57% பெண்கள் (15-49 வயசு) இரத்த சோகை (anaemia) பாதிப்புல இருக்காங்க, 61% குழந்தைகள் (6 மாசம் முதல் 5 வயசு) இதே பிரச்சினையை சந்திக்குறாங்க. இது ஒரு பொது சுகாதார பிரச்சினையா மட்டுமல்ல, நாட்டோட பொருளாதாரத்துக்கு ஒரு பெரிய சவால்.

இந்த ஏற்றத்தாழ்வுக்கு முக்கிய காரணம், சமூக மற்றும் பொருளாதார ஏற்றத்தாழ்வுகள். பணக்கார குடும்பங்கள், நல்ல உணவு, சுகாதார வசதிகளை பெறுறாங்க, ஆனா ஏழை குடும்பங்கள் அரைகுறையா உணவோட தவிக்குறாங்க. கிராமங்களுல இந்த பிரச்சினை இன்னும் தீவிரமா இருக்கு. “நல்ல உணவு கிடைக்கலைன்னா, உடம்பு மட்டுமல்ல, மனசும் பொருளாதாரமும் தளர்ந்து போகுது,”னு ஆரோக்கிய நிபுணர்கள் சொல்றாங்க.

ஊட்டச்சத்து குறைவு இருக்குற மக்கள், நாட்டோட உற்பத்தி திறனை குறைக்குது. உயர வளர்ச்சி குறைவு இருக்குற குழந்தைகள், பள்ளியில குறைவா படிக்குறாங்க, பெரியவங்களா இருக்கும்போது குறைவா சம்பாதிக்குறாங்க. இதனால, நாட்டோட பணியாளர் திறன் குறையுது, பொருளாதார வளர்ச்சி மந்தமாகுது. ஊட்டச்சத்து குறைவு இந்தியாவுக்கு வருஷத்துக்கு 10 பில்லியன் டாலர் (அதாவது 8.4 லட்சம் கோடி ரூபாய்) இழப்பை ஏற்படுத்துது. இது நம்ம GDP-யோட 3% வரைக்கும் ஆகுது!

இது மட்டுமல்ல, ஊட்டச்சத்து குறைவு பெண்களோட ஆரோக்கியத்தை பாதிக்கும்போது, அது குடும்பத்தோட ஆரோக்கியத்தையும், சமூகத்தோட முன்னேற்றத்தையும் பாதிக்குது. இரத்த சோகையால பாதிக்கப்பட்ட பெண்கள், கர்ப்ப காலத்துல பிரச்சினைகளை சந்திக்குறாங்க, இது குழந்தைகளோட ஆரோக்கியத்தையும் பாதிக்குது. “பெண்கள் ஆரோக்கியமா இல்லன்னா, குடும்பமே ஆட்டம் காணுது, இது நாட்டோட பொருளாதாரத்துக்கும் பாதிப்பு,”னு பொருளாதார நிபுணர்கள் எச்சரிக்குறாங்க.

அரசு என்ன பண்ணுது?

இந்த பிரச்சினையை புரிஞ்சுக்கிட்டு, இந்திய அரசு பல திட்டங்களை கொண்டு வந்திருக்கு. Integrated Child Development Services (ICDS), மதிய உணவு திட்டம், பொஷன் அபியான் (Poshan Abhiyaan) மாதிரியான திட்டங்கள், குழந்தைகள் மற்றும் கர்ப்பிணி பெண்களுக்கு ஊட்டச்சத்து கொடுக்க முயற்சி செய்யுது. பொஷன் அபியான், குறிப்பா, 2025-க்குள்ள உலக ஊட்டச்சத்து இலக்குகளை அடைய முயற்சி செய்யுது, ஆனா இன்னும் நிறைய வேலை இருக்கு.

அரசு மட்டுமல்ல, தனியார் துறையும் இதுல பங்கு வகிக்குது. அரிசி, கோதுமை, உப்பு மாதிரியான அத்தியாவசிய உணவுகளில் வைட்டமின்கள் மற்றும் கனிமங்கள் சேர்க்குறது (food fortification) ஒரு வெற்றிகரமான முயற்சியா இருக்கு. உதாரணமா, 1990-களில் உப்புல அயோடின் சேர்த்தது, குழந்தைகளுக்கு மன வளர்ச்சி குறைபாடு வராம தடுத்திருக்கு. இந்த மாதிரி பொது-தனியார் கூட்டு முயற்சிகள், ஊட்டச்சத்து ஏற்றத்தாழ்வை குறைக்க ஒரு பெரிய வாய்ப்பு.

இந்தியாவுல ஊட்டச்சத்து நிலை: ஒரு முரண்பாடு

இந்தியாவுல ஒரு விசித்திரமான முரண்பாடு இருக்கு. ஒரு பக்கம், ஊட்டச்சத்து குறைவு பிரச்சினை இருக்கு, இன்னொரு பக்கம், உடல் பருமன், நீரிழிவு, இதய நோய்கள் மாதிரியான வாழ்க்கை முறை நோய்கள் அதிகரிச்சுக்கிட்டு இருக்கு. Comprehensive National Nutrition Survey (2016-18) சொல்றது, 31% பருவ வயசு பெண்கள் இரும்பு குறைபாடு பாதிப்புல இருக்காங்க, ஆண்களை விட மூணு மடங்கு அதிகம். 23% பாலர் பள்ளி குழந்தைகள், 28% பள்ளி வயசு குழந்தைகள், 37% பருவ வயசு குழந்தைகள் ஃபோலேட் குறைபாடு பாதிப்புல இருக்காங்க. வைட்டமின் B12 குறைபாடும் இதே மாதிரி அதிகமா இருக்கு.

இந்த பிரச்சினைகள், கிராமங்களை விட நகரங்களுல இன்னும் தீவிரமா இருக்கு. நகரங்களுல, ஆற்றல் நிறைந்த உணவுகள் (energy-dense foods) அதிகமா சாப்பிடுறது, உடல் பருமனையும் நோய்களையும் அதிகரிக்குது. “ஒரு பக்கம் பசி, இன்னொரு பக்கம் பருமன் - இந்தியாவுல ஊட்டச்சத்து ஒரு இரு முனை வாளா மாறிருக்கு,”னு ஆராய்ச்சியாளர்கள் சொல்றாங்க.

தனியார் துறையோட பங்கு: ஒரு புது நம்பிக்கை

பொது-தனியார் கூட்டு முயற்சிகள், இந்த பிரச்சினைக்கு ஒரு புது நம்பிக்கையை கொடுக்குது. உணவு தொழிலில் இருக்குற நிறுவனங்கள், மலிவு விலையில் ஊட்டச்சத்து நிறைந்த உணவு பொருட்களை தயாரிச்சு, அரசு திட்டங்கள் மூலமா அதை எல்லாருக்கும் கொண்டு சேர்க்க முடியும். உதாரணமா, பால், எண்ணெய், மாவு மாதிரியான உணவுகளில் வைட்டமின் D, இரும்பு, ஃபோலிக் ஆசிட் சேர்க்குறது, இப்போ பரவலாகி வருது. இந்த முயற்சிகள், குறிப்பா குழந்தைகள் மற்றும் பெண்களுக்கு இரத்த சோகையை குறைக்க உதவுது.

கார்ப்பரேட் சமூக பொறுப்புணர்வு (CSR) திட்டங்களும் இதுல பெரிய பங்கு வகிக்குது. பெரிய நிறுவனங்கள், ஊட்டச்சத்து குறித்த விழிப்புணர்வு பிரச்சாரங்கள், இலவச உணவு விநியோகம் மாதிரியான முயற்சிகளை மேற்கொள்ளுது. “தனியார் நிறுவனங்கள் இதுல களமிறங்கினா, அரசு திட்டங்களுக்கு ஒரு பெரிய பூஸ்ட் கிடைக்கும்,”னு பொது சுகாதார நிபுணர்கள் சொல்றாங்க.

இந்தியாவுல ஊட்டச்சத்து ஏற்றத்தாழ்வை குறைக்க நிறைய முயற்சிகள் நடந்தாலும், இன்னும் பல சவால்கள் இருக்கு. முதலாவது, பொருளாதார ஏற்றத்தாழ்வு. பணக்கார மாநிலங்களுல, சுகாதார செலவு அதிகமா இருந்தாலும், ஏழை மாநிலங்களுல இது குறைவா இருக்கு. உதாரணமா, ஹரியானாவுல ஒரு நபருக்கு ஆண்டுக்கு வருமானம் பீகாரை விட ஆறு மடங்கு அதிகம், இதனால ஹரியானாவுல ஊட்டச்சத்து வசதிகள் சிறப்பா இருக்கு.

இரண்டாவது, பொது சுகாதார உள்கட்டமைப்பு. பீகார், உத்தரப் பிரதேசம் மாதிரியான மாநிலங்களுல, 75-80% மக்கள் அரசு மருத்துவமனைகளை உபயோகிக்குறதில்லை, ஏன்னா தரம் குறைவா இருக்கு. இதனால, தனியார் மருத்துவமனைகளுக்கு செலவு செய்ய வேண்டியிருக்கு, இது ஏழை குடும்பங்களுக்கு பெரிய சுமை.

மூன்றாவது, விழிப்புணர்வு குறைவு. கிராமப்புறங்களுல, ஊட்டச்சத்து பற்றிய புரிதல் குறைவா இருக்கு. “என்ன சாப்பிடுறோம், எப்படி சாப்பிடுறோம்னு தெரியாம, எப்படி ஆரோக்கியமா இருக்க முடியும்?”னு ஆரோக்கிய ஆர்வலர்கள் கேட்குறாங்க.

எதிர்காலம்: என்ன செய்யலாம்?

ஊட்டச்சத்து ஏற்றத்தாழ்வை குறைக்க, இந்தியா மூணு முக்கிய பகுதிகளில் கவனம் செலுத்தணும்:

உணவு முறைகள்: ஆரோக்கியமான உணவு முறைகளை ஊக்குவிக்க, வலுவான கொள்கைகள் வேணும். உதாரணமா, பள்ளிகளுல ஊட்டச்சத்து நிறைந்த மதிய உணவு, கிராமங்களுல உணவு பாதுகாப்பு திட்டங்கள்.

நிதி ஒதுக்கீடு: ஊட்டச்சத்து திட்டங்களுக்கு அரசு செலவு அதிகரிக்கணும். ICDS-க்கு 2014-20 காலகட்டத்துல வெறும் 341 கோடி ரூபாய் மட்டுமே கூடுதலா ஒதுக்கப்பட்டது, இது போதாது.

விழிப்புணர்வு: மக்களுக்கு ஊட்டச்சத்து பற்றிய விழிப்புணர்வை ஏற்படுத்தணும். பள்ளிகள், ஆரம்ப சுகாதார மையங்கள், மகளிர் குழுக்கள் மூலமா இதை செய்யலாம்.

இந்த முயற்சிகள் எல்லாம் ஒண்ணு சேர்ந்து செயல்பட்டா, 2030-க்குள்ள Sustainable Development Goals (SDG) இலக்கான பசியை முடிவுக்கு கொண்டு வரலாம். ஆனா, இப்போ இருக்குற நிலைமை பார்த்தா, இந்தியா 2025 உலக ஊட்டச்சத்து இலக்குகளை தவறவிட வாய்ப்பு இருக்கு. “நாம இப்போ ஆக்‌ஷன் எடுக்கலைன்னா, நம்ம குழந்தைகளோட எதிர்காலம் ஆட்டம் காணும்,”னு ஆராய்ச்சியாளர்கள் எச்சரிக்குறாங்க.

இந்தியாவோட ஊட்டச்சத்து பிரச்சினை, உலகளாவிய பிரச்சினையோட ஒரு பகுதி. Global Hunger Index (2020) சொல்றது, 107 நாடுகளில் இந்தியா 94-வது இடத்துல இருக்கு. இது நம்ம பொருளாதார வளர்ச்சிக்கு ஈடா இல்லை. ஆனா, இந்தியாவுல வெற்றிகரமா செயல்படுத்தப்படுற திட்டங்கள், மத்த உலக நாடுகளுக்கு ஒரு முன்மாதிரியா இருக்கும். உதாரணமா, உப்பு அயோடைசேஷன், மதிய உணவு திட்டம் மாதிரியான முயற்சிகள், உலக அளவுல பாராட்டு பெற்றிருக்கு.

இந்தியா, 5 டிரில்லியன் டாலர் பொருளாதாரமா மாறணும்னு பிரதமர் நரேந்திர மோடி சொல்றார். ஆனா, இந்த இலக்கை அடையணும்னா, மக்கள் ஆரோக்கியமா இருக்கணும். “ஊட்டச்சத்து இல்லாத மக்கள் இருக்குற நாடு, எப்படி சூப்பர் பவர் ஆக முடியும்?”என்ற கேள்வி இருக்கு.

ஊட்டச்சத்து ஏற்றத்தாழ்வு, இந்தியாவோட ஆரோக்கியத்துக்கும் பொருளாதாரத்துக்கும் ஒரு பெரிய சவால். இது ஒரு சமூக பிரச்சினை மட்டுமல்ல, நாட்டோட எதிர்காலத்தை வடிவமைக்குற ஒரு முக்கிய காரணி. அரசு, தனியார் துறை, சமூக மக்கள் எல்லாரும் ஒண்ணு சேர்ந்து இதை எதிர்கொள்ளணும். உணவு முறைகளை மேம்படுத்தி, நிதி ஒதுக்கீட்டை அதிகரிச்சு, விழிப்புணர்வை பரப்பினா, இந்த பிரச்சினையை குறைக்க முடியும்.

“நல்ல உணவு, நல்ல ஆரோக்கியம், நல்ல எதிர்காலம் - இதுதான் இந்தியாவோட கனவு. இந்த கனவை நிஜமாக்க, இப்போவே ஆக்‌ஷன் எடுக்கணும். ஒவ்வொரு இந்தியருக்கும் ஊட்டச்சத்து கிடைச்சா, நம்ம நாடு ஆரோக்கியத்திலும் பொருளாதாரத்திலும் உலக அரங்குல மின்னும்!

உள்ளூர் முதல் உலகம் வரை பரபரப்பான ஹாட் செய்திகளை உடனுக்குடன் அறிய மாலைமுரசு யூடியூப் சேனலை காண இங்கே கிளிக் செய்யவும்