

1947 ஆம் ஆண்டு ஜூலை மாதம், அமெரிக்காவின் நியூ மெக்ஸிகோ மாகாணத்தில் உள்ள ரோஸ்வெல் நகருக்கு அருகே நடந்த சம்பவம், உலகிலேயே வேற்றுக்கிரகவாசிகள் மற்றும் பறக்கும் தட்டுகள் குறித்த மிக நீடித்த மற்றும் தீவிரமான கட்டுக்கதையாக நிலைத்துவிட்டது. இந்தக் கதையின் மையக்கருத்து இதுதான்: பறக்கும் தட்டு ஒன்று விபத்துக்குள்ளாகி, அதில் இருந்த வேற்றுக்கிரகவாசிகளின் உடல்களை அமெரிக்க இராணுவம் கைப்பற்றியது; பின்னர், இந்த உண்மையை உலகின் கண்களிலிருந்து மறைப்பதற்காகப் பல பத்தாண்டுகளுக்கு ஒரு திட்டமிட்ட மறைப்பு நடவடிக்கையை மேற்கொண்டது. ஹாலிவுட் படங்களுக்கும், மர்மக் கதைகளுக்கும் நல்ல தீனியாக இருந்த இந்த நிகழ்வின் பின்னணியில் உள்ள அறிவியல் உண்மை என்ன, உண்மையில் இராணுவம் என்ன கைப்பற்றியது என்பதைப் பற்றி நாம் ஆழமாகப் பார்க்கலாம்.
இந்தச் சம்பவத்தின் தொடக்கம் மிகவும் எளிமையானது. மேக் பிரேசில் என்னும் பண்ணைக் காவலர், தனது ஆடு மேய்க்கும் பண்ணைக்கு அருகில், சிதறிக் கிடந்த சில விசித்திரமான உலோகப் பொருட்களையும், குச்சிகளையும் கண்டார். அந்தப் பொருட்கள் எளிதில் வளைக்கக்கூடியதாகவும், அதே சமயம் உடைக்க முடியாததாகவும் இருந்தன. சில பொருட்களில் விசித்திரமான குறியீடுகள் இருந்தன. அவர் அந்தப் பொருட்களை உள்ளூர் காவல்துறை அதிகாரியிடம் காட்ட, அவர்கள் அருகிலுள்ள ரோஸ்வெல் இராணுவ விமான தளத்தைத் (RAAF) தொடர்பு கொண்டனர். தளத்தில் இருந்த அதிகாரிகள் உடனடியாக வந்து அந்தப் பொருட்களைக் கைப்பற்றினர். அப்போது, இராணுவத்தின் மக்கள் தொடர்பு அதிகாரி, ஊடகங்களிடம் பரபரப்பான ஒரு செய்தியை வெளியிட்டார்: "இராணுவம் ஒரு பறக்கும் தட்டைக் கைப்பற்றியுள்ளது." இந்த முதல் அறிவிப்புதான், ரோஸ்வெல் மர்மத்தின் அசைக்க முடியாத அடித்தளமாக மாறியது.
ஆனால், சில மணி நேரத்திலேயே, இராணுவம் தனது பேச்சை மாற்றிக்கொண்டது. ஜெனரல் ரோஜர் ரேமி என்பவர் செய்தியாளர்களை அழைத்து, இராணுவம் கைப்பற்றியது பறக்கும் தட்டு அல்ல, மாறாக ஒரு வானிலை பலூன் மற்றும் அதன் ரேடார் பிரதிபலிப்பான் மட்டுமே என்று விளக்கினார். இந்தச் செய்தி, பொதுமக்களுக்கு மேலும் சந்தேகத்தை அதிகப்படுத்தியது. இராணுவம் உண்மையான விபத்தை மறைக்கிறது என்ற எண்ணம் பலரிடமும் எழுந்தது. அதிலிருந்து, விபத்து நடந்த இடத்தில் விசித்திரமான உடல்கள் இருந்தன, இராணுவத்தின் ரகசியக் கிடங்குகளில் அந்த உடல்களைப் பார்த்தோம் என்று பல சாட்சிகள் அடுத்தடுத்த ஆண்டுகளில் கூறத் தொடங்கினர். இந்தக் கூற்றுகள் அனைத்தும் கட்டுக்கதையை வலுப்படுத்தின.
இறுதியாக, 1990களில் அமெரிக்க விமானப்படை இந்த மர்மத்திற்குக் காரணமான உண்மையான தகவல்களை வெளியிட்டது. 1994 ஆம் ஆண்டில் வெளியிடப்பட்ட ஓர் அறிக்கையில், இராணுவம் கைப்பற்றியது சாதாரண வானிலை பலூன் அல்ல, அது மிகவும் இரகசியமான ஒரு திட்டத்திற்காகப் பயன்படுத்தப்பட்ட பலூன் என்று உறுதி செய்தது. அந்தத் திட்டத்தின் பெயர் "திட்டம் முகல்" (Project Mogul). இந்தத் திட்டத்தின் நோக்கம், அணு ஆயுதப் பரிசோதனைகள் நடந்துள்ளதா என்பதைக் கண்காணிக்க, வளிமண்டலத்தின் மேல் அடுக்கில் ஒலி அலைகளைப் பதிவு செய்யும் கருவிகளைப் பலூன்கள் மூலம் அனுப்புவதாகும். விபத்தில் கிடைத்த உலோகத் துண்டுகள், குறியீடுகள் போன்றவை இந்த இரகசிய பலூன்களின் பாகங்கள்தான் என்றும் உறுதி செய்யப்பட்டது.
அதன்பிறகு, "ரோஸ்வெல் அறிக்கை: வழக்கு முடிந்தது" என்ற தலைப்பில் 1997 ஆம் ஆண்டில் மற்றொரு விரிவான அறிக்கை வெளியிடப்பட்டது. அதில், வேற்றுக்கிரகவாசிகளின் உடல்களைப் பார்த்ததாகக் கூறப்பட்டதற்கான காரணங்கள் விளக்கப்பட்டு, அந்தக் கூற்றுக்கள் அனைத்தும் பொய்யானவை என்று முடிவுக்கு வந்தது. அந்த உடல்கள் பற்றிய சாட்சிகளின் கூற்றுக்கள், பெரும்பாலும் 1950களில் இராணுவம் விமானங்களிலிருந்து கீழே போட்ட பரிசோதனைக்கான டம்மிகளைக் (Test Dummies) கண்டதாகத் தவறாக நினைத்திருக்கலாம் என்றும், அல்லது அந்த விபத்துச் சிதைவுகளின் உருக்குலைவைக் கண்டு குழம்பிப் போய் இருக்கலாம் என்றும் அறிக்கை தெரிவித்தது. மேலும், பல தசாப்தங்களுக்குப் பிறகுச் சேகரிக்கப்பட்ட சாட்சிகளின் கூற்றுகள், பெரும்பாலும் மர்மக் கதைகள் மற்றும் சினிமாக்களின் தாக்கத்தால் மாற்றப்பட்டு அல்லது மிகைப்படுத்தப்பட்டு இருந்தன என்பதும் தெரியவந்தது.
சுருக்கமாகச் சொன்னால், ரோஸ்வெல் விபத்து என்பது ஒரு சாதாரண விவசாயிக்குக் கிடைத்த அதி இரகசிய இராணுவப் பரிசோதனைச் சாதனத்தின் பாகங்களாகும். அந்தச் சாதனத்தின் இரகசியத் தன்மை காரணமாக, இராணுவம் முதலில் தவறான தகவலைக் கொடுத்தது; பின்னர் உண்மையைச் சொல்லத் தயங்கியது. இந்தச் சூழலே, பொதுமக்கள் மத்தியில் வேற்றுக்கிரகவாசி குறித்த ஒரு பெரும் கட்டுக்கதை உருவாகிப் பல ஆண்டுகள் நிலைக்கக் காரணமாக அமைந்தது. ரோஸ்வெல்லில் வேற்றுக்கிரகவாசிகள் இல்லை; ஒரு இரகசிய ஆய்வு பலூன் மட்டுமே விபத்துக்குள்ளானது என்பதே அதிகாரப்பூர்வமான முடிவாகும்.
உள்ளூர் முதல் உலகம் வரை பரபரப்பான ஹாட் செய்திகளை உடனுக்குடன் அறிய மாலைமுரசு யூடியூப் சேனலை காண இங்கே கிளிக் செய்யவும்.