

தமிழ்ச் சமூகத்தின் வரலாற்றில் மறுமலர்ச்சிக் காலத்தைக் குறித்துப் பேசும்போது, இருபெரும் ஆளுமைகளின் எழுத்துக்களைப் புறக்கணிப்பது சாத்தியமே இல்லை. ஒருவர், மகாகவி சுப்பிரமணிய பாரதியார்; மற்றவர், புரட்சியாளர் ஈ.வே.ரா. பெரியார். இந்த இருபெரும் சிந்தனையாளர்களின் எழுத்துக்களும், வெறும் இலக்கியப் படைப்புகளாகவோ அல்லது கட்டுரைகளாகவோ மட்டும் இல்லாமல், காலங்காலமாக நிலவி வந்த சாதியச் சமத்துவமின்மை, மூடநம்பிக்கைகள், பெண்ணடிமைத்தனம் போன்ற சமூகக் கட்டமைப்புச் சிக்கல்களுக்கு எதிராகப் போராட்டக் கருவிகளாகச் செயல்பட்டன. இவர்களின் எழுத்தே, சமூகச் சீர்திருத்தத்திற்கான தீப்பொறியாக மாறி, தமிழகச் சமூகத்தில் பெரிய மாற்றங்களை விதைத்தது.
பாரதியாரின் பங்களிப்பு, பெரும்பாலும் பெண்ணிய மறுமலர்ச்சி மற்றும் தேசிய ஒருமைப்பாடு ஆகியவற்றில் வேரூன்றியுள்ளது. "புதுமைப் பெண்" என்னும் கருத்தியலை அவர் தனது கவிதைகள் மூலம் விதைத்தார். பெண்கள் கல்வி கற்க வேண்டும், உலக விவகாரங்களில் ஈடுபட வேண்டும், ஆண்களுக்குச் சமமாகச் சுதந்திரமாக வாழ வேண்டும் என்று முழங்கினார். "நிமிர்ந்த நன்னடை, நேர்கொண்ட பார்வை" என்று அவர் பெண்களின் தன்னம்பிக்கையைப் பாடியது, அக்காலத்தில் அடுப்பங்கரைக்குள்ளேயே முடங்கிக் கிடந்த பெண்களுக்குக் கிடைத்த மிகப் பெரிய உத்வேகமாகும். குறிப்பாக, சாதிய வேறுபாடுகளைத் தகர்த்தெறிவதில் பாரதியார் தீவிரமாக இருந்தார். அவர் தாழ்த்தப்பட்ட சமூகத்தைச் சேர்ந்தவர்களுக்குப் பூணூல் அணிவித்தது, பலருடன் சேர்ந்து உணவருந்தியது போன்ற செயல்களைப் பாடல்களின் மூலமாகவும், நடைமுறை மூலமாகவும் செய்ததோடு, "சாதிகள் இல்லையடி பாப்பா" என்று முழங்கியது, குழந்தைகளிடம் இருந்தே சமூக சமத்துவத்தை நிலைநாட்ட முயன்றதைக் காட்டுகிறது. அவருடைய எழுத்துக்கள், சமூகத்தின் அடித்தளத்தில் இருந்தவர்களின் மனதில் சுயமரியாதையையும், விடுதலை உணர்வையும் விதைத்தன.
மறுபுறம், ஈ.வே.ரா. பெரியாரின் எழுத்துக்கள் மற்றும் பேச்சுகள், நேரடியாகச் சமூகத்தில் இருந்த பகுத்தறிவின்மை, மத நம்பிக்கை சார்ந்த மூடப்பழக்கங்கள் மற்றும் சாதிய ஏற்றத்தாழ்வுகள் ஆகியவற்றைச் சாடின. அவரது எழுத்துக்களின் மையக்கரு, ஒவ்வொரு மனிதனும் தன் சுயமரியாதையை உணர்ந்து, பிறப்பின் அடிப்படையில் அமையும் உயர்வு-தாழ்வை மறுப்பதாகும். பெரியார், சாதி ஒழிப்புக்கு முதன்மையான எதிரியாக இருந்த பார்ப்பனீய ஆதிக்கத்தை நேரடியாகத் தாக்கினார். மேலும், அவர் மொழிச் சீர்திருத்தம் மற்றும் எழுத்துச் சீர்திருத்தம் ஆகியவற்றை வலியுறுத்தியதன் மூலம், மொழியின் கட்டமைப்பிலும் சமூக நீதியைக் கொண்டு வர முயன்றார். "பெண் ஏன் அடிமையானாள்?" போன்ற அவரது நூல்கள், அக்காலப் பெண்களின் உரிமை மறுக்கப்பட்டதன் வேர்களைப் பகுத்தறிவு ரீதியாக ஆராய்ந்தன. பெரியாரின் கூர்மையான, நேரடியான எழுத்துக்கள் படித்தவர்கள் மட்டுமின்றிப் பாமர மக்களிடமும் மிக எளிதாகச் சென்று சேர்ந்தன.
இந்த இருபெரும் தலைவர்களின் இலக்கியப் பங்களிப்பும் ஒரே புள்ளியில் சந்தித்தன: அது சமூகச் சமத்துவம் மற்றும் பகுத்தறிவு ஆகும். பாரதியார் உணர்ச்சிப்பூர்வமான கவிதைகள் மூலம் விடுதலை உணர்வையும், தேசியத்தையும் ஊட்டினார் என்றால், பெரியார் தனது பகுத்தறிவு வாதத்தின் மூலம் மக்களைச் சிந்திக்க வைத்து, சங்கிலிகளை உடைக்கத் தூண்டினார். இந்த இருவரின் எழுத்துக்களின் தாக்கம்தான், தமிழகத்தில் திராவிட இயக்கங்களின் வளர்ச்சிக்கும், இட ஒதுக்கீடு கொள்கைகள் போன்ற சமூக நீதித் திட்டங்கள் நிலைபெறுவதற்கும் அடித்தளமிட்டது. இவர்கள் வெறும் எழுத்தாளர்கள் அல்ல; தங்கள் எழுத்துக்களாலும் சிந்தனைகளாலும் தமிழகச் சமூகத்தின் மனசாட்சியைக் கேள்விக்குள்ளாக்கி, பெரிய சமூக மாற்றங்களுக்கான நிரந்தரமான விதைகளைத் தூவிய சமூகப் புரட்சியாளர்கள் ஆவர். இன்றும் இவர்களின் படைப்புகள் சமூக நீதிக்கான போராட்டங்களுக்கு வழிகாட்டியாகத் திகழ்கின்றன.
உள்ளூர் முதல் உலகம் வரை பரபரப்பான ஹாட் செய்திகளை உடனுக்குடன் அறிய மாலைமுரசு யூடியூப் சேனலை காண இங்கே கிளிக் செய்யவும்.