நவீன யுகத்தின் அடிமைத்தனம் என்பது குழந்தைகளை டிஜிட்டல் திரைகள் (அலைபேசி, கணினி, தொலைக்காட்சி) ஆட்கொள்வதுதான். பிறந்த சில மாதங்களிலேயே திரைகளுக்குப் பழக்கப்படுத்தப்படும் குழந்தைகள், தங்கள் இளம் பருவத்தில் அலைபேசிக்கு அடிமையாகிப் போகும் அபாயம் மிக அதிகம் உள்ளது. இது வெறும் ஒரு பொழுதுபோக்குச் சிக்கல் மட்டுமல்ல; இது அவர்களின் உளவியல் வளர்ச்சி, கல்வி மற்றும் சமூகத் திறன்களைப் பெரிதும் பாதிக்கும் ஒரு தீவிரமான சுகாதாரப் பிரச்சினை என உளவியலாளர்கள் எச்சரிக்கின்றனர்.
டிஜிட்டல் திரைக்கு அதிக நேரம் செலவிடும் குழந்தைகள், நிஜ உலகில் உள்ளவர்களுடன் உறவுகளைப் பேணுவதிலும், உணர்வுகளைப் புரிந்துகொள்வதிலும் சிரமத்தைச் சந்திக்கிறார்கள். இது அவர்களின் சமூகப் பிணைப்பைக் குறைக்கிறது. மேலும், அதிவேகமாக மாறும் காட்சிகளைப் பார்ப்பதால், குழந்தைகள் தங்கள் கவனத்தைச் செலுத்தும் திறன் குறைகிறது. இதனால், வகுப்பறையில் கவனச் சிதறல் ஏற்படுவதுடன், கல்வித் தரமும் குறைகிறது. நீண்ட காலத்திற்குத் திரையைப் பார்ப்பது தூக்கமின்மை, மனச்சோர்வு மற்றும் பதற்றம் போன்ற மனநலப் பிரச்சினைகளுக்கும் வழிவகுக்கலாம். இளம் வயதிலேயே இந்தக் கருவிகளுக்கு அடிமையாவது, அவர்கள் வளரும்போது நிஜ வாழ்க்கையின் சவால்களை எதிர்கொள்ள முடியாமல், மேலும் தனிமைப்படுத்தப்பட்டவர்களாக மாற வழிவகுக்கிறது. அத்துடன், குழந்தைகளுக்குத் திரைகளில் ஏற்படும் நீல ஒளி பாதிப்பு, கண் பார்வைக் குறைபாடுகள் மற்றும் உடல் பருமன் போன்ற உடல்நலப் பிரச்சினைகளையும் உண்டாக்குகிறது.
நடைமுறைத் தீர்வுகளும், பெற்றோரின் பங்கும்:
இந்த அச்சுறுத்தலிலிருந்து குழந்தைகளைக் காப்பாற்ற, பெற்றோர்கள்தான் முதலில் முன்மாதிரியாக இருக்க வேண்டும். வெறும் கட்டளையிடுவதை விட, பெற்றோர்கள் தங்கள் அலைபேசிப் பயன்பாட்டைக் குறைத்து அவர்களுக்கு முன்னுதாரணமாகச் செயல்படுவது மிகவும் அவசியம். பின்வரும் நடைமுறைத் தீர்வுகளைக் கடைப்பிடிக்கலாம்:
நேரம் நிர்ணயம்: ஒவ்வொரு நாளும் திரையைப் பார்ப்பதற்கான நேரத்தை, குழந்தையின் வயதுக்கு ஏற்பக் கடுமையாக நிர்ணயிக்க வேண்டும். உணவு உண்ணும் போதும், படுக்கையறையிலும் திரைகளைப் பயன்படுத்தக் கண்டிப்பாகத் தடை விதிக்க வேண்டும். இது குடும்பத்தில் ஆரோக்கியமான உரையாடலை உருவாக்க உதவும்.
மாற்று நடவடிக்கைகளை அறிமுகப்படுத்துதல்: குழந்தைகள் தங்களின் கவனத்தைச் சிதறடிக்கும் திரைகளிலிருந்து மீள, அவர்களுக்குப் பிடித்தமான மாற்று நடவடிக்கைகளைக் கண்டறிந்து ஊக்குவிக்க வேண்டும். புத்தகங்கள் வாசித்தல், ஓவியம் வரைதல், விளையாட்டு மைதானங்களில் விளையாடுதல், இசைப் பயிற்சி போன்ற படைப்பு மற்றும் உடல்ரீதியான செயல்பாடுகளில் அவர்களை ஈடுபடுத்த வேண்டும்.
தொழில்நுட்பத்தைப் பயனுள்ள வகையில் பயன்படுத்துதல்: அலைபேசி மற்றும் கணினிகளை வெறுமனே பொழுதுபோக்குக் கருவிகளாகப் பார்க்காமல், கல்வி சார்ந்த பயனுள்ள விஷயங்கள் அல்லது புதிர்களைத் தீர்க்கும் விளையாட்டுகளுக்கு மட்டுமே பயன்படுத்தக் கற்றுக்கொடுக்க வேண்டும். தொழில்நுட்பத்தைப் பயனுள்ள வழியில் பயன்படுத்த அவர்களுக்கு வழிகாட்ட வேண்டும்.
உறவுகளை மேம்படுத்துதல்: வீட்டிலுள்ள மற்ற உறுப்பினர்கள் மற்றும் உறவினர்களுடன் இணைந்து நேரத்தைச் செலவிட ஊக்குவிக்க வேண்டும். குடும்பமாகச் சேர்ந்து கதை பேசுதல், விளையாடுதல், திரைப்படம் பார்த்தல் போன்ற செயல்பாடுகள், குழந்தைகளைத் திரைகளை விட்டு விலக்கி, மனித உறவுகளின் முக்கியத்துவத்தைப் புரிய வைக்கும்.
திறந்த உரையாடல்: திரையின் அதிகப்படியான பயன்பாட்டினால் ஏற்படும் பாதிப்புகளைப் பற்றித் திட்டுவதைத் தவிர்த்து, அமைதியாகவும், அன்பாகவும் குழந்தைகளுடன் பேசுவது முக்கியம். அவர்கள் ஏன் அலைபேசியில் அதிக நேரம் செலவிடுகிறார்கள் என்பதைப் புரிந்துகொண்டு, அவர்களின் பிரச்சினைகளுக்குத் தீர்வு காண முயற்சி செய்ய வேண்டும்.
டிஜிட்டல் அடிமைத்தனம் என்பது எளிதில் விடுபடக்கூடிய பழக்கம் அல்ல. பெற்றோரின் தொடர்ச்சியான மேற்பார்வை, அர்ப்பணிப்பு மற்றும் அன்பு ஆகியவையே, நமது இளம் தலைமுறையினரை இந்த டிஜிட்டல் சிறையிலிருந்து மீட்டு, ஆரோக்கியமான எதிர்காலத்தை அமைத்துக்கொடுக்க உதவும்.
உள்ளூர் முதல் உலகம் வரை பரபரப்பான ஹாட் செய்திகளை உடனுக்குடன் அறிய மாலைமுரசு யூடியூப் சேனலை காண இங்கே கிளிக் செய்யவும்.