இந்திய அரசியலில் தவிர்க்க முடியாத சக்தியாகத் திகழ்ந்த இந்திய கம்யூனிஸ்ட் கட்சி (CPI), தனது நூற்றாண்டு விழாவைக் கொண்டாடும் தருணம் இது. 1925-ம் ஆண்டு டிசம்பர் 26-ம் தேதி, கான்பூரில் (அப்போதைய Cawnpore) நடைபெற்ற முதல் கம்யூனிஸ்ட் மாநாடே இந்தக் கட்சியின் அதிகாரப்பூர்வத் தொடக்கமாகக் கருதப்படுகிறது. ஆங்கிலேயர் ஆட்சிக்காலத்தில், தொழிலாளர்கள் மற்றும் விவசாயிகளின் உரிமைகளுக்காகக் குரல் கொடுக்கத் தொடங்கிய இந்த இயக்கம், கடந்த ஒரு நூற்றாண்டில் சந்தித்த ஏற்ற இறக்கங்கள், பிளவுகள் மற்றும் சாதனைகள் ஏராளம். கம்யூனிஸ்ட் இயக்கம் இந்தியாவில் எப்படி வேரூன்றியது? அதன் பின்னணி என்ன? என்பதை விரிவாகப் பார்ப்போம்.
உலகளாவிய உந்துதல்: பிரெஞ்சுப் புரட்சி முதல் ரஷ்யப் புரட்சி வரை
இந்தியாவில் கம்யூனிஸ்ட் இயக்கம் தோன்றுவதற்கு உலகளாவிய அரசியல் மாற்றங்களே முக்கியக் காரணமாக அமைந்தன. 1789-ல் நடந்த பிரெஞ்சுப் புரட்சி, மன்னராட்சிக்கு எதிராகக் குடியரசு தத்துவத்தை முன்னிறுத்தியது. இதுவே அரசியலில் 'வலதுசாரி' மற்றும் 'இடதுசாரி' என்ற பிரிவுகள் உருவாகக் காரணமாக இருந்தது. ஐரோப்பாவில் தொழில்புரட்சி ஏற்பட்ட பிறகு, செல்வந்தர்களுக்கும் தொழிலாளர்களுக்கும் இடையிலான இடைவெளி அதிகரித்தது. இந்தச் சூழலில்தான் ஜெர்மன் தத்துவஞானியான கார்ல் மார்க்ஸ், முதலாளித்துவத்திற்கு எதிரான பொதுவுடைமை தத்துவத்தை முன்வைத்தார்.
மார்க்ஸின் கணிப்புப்படி, தொழில்வளம் மிக்க மேற்கு ஐரோப்பாவில்தான் முதலில் புரட்சி வெடித்திருக்க வேண்டும். ஆனால், ஆச்சரியப்படும் விதமாக, 1917-ல் பின்தங்கிய பொருளாதாரத்தைக் கொண்டிருந்த ரஷ்யாவில் ஜார் மன்னருக்கு எதிராக 'போல்ஷிவிக் புரட்சி' வெடித்தது. லெனின் தலைமையிலான இந்த சோசலிசப் புரட்சி, உலகெங்கிலும் உள்ள அடிமைப்பட்டுக் கிடந்த காலனித்துவ நாடுகளுக்கு ஒரு மிகப்பெரிய நம்பிக்கையை அளித்தது. ஏகாதிபத்தியத்திற்கு எதிரான ரஷ்யப் புரட்சியின் வெற்றி, இந்தியாவிலும் கம்யூனிஸ்ட் இயக்கம் வேரூன்ற முக்கியக் காரணமாக அமைந்தது.
இந்தியாவில் கம்யூனிஸ்ட் இயக்கம் தோன்றிய மூன்று வழிகள்
இந்தியாவில் கம்யூனிஸ்ட் கட்சி உருவாவதற்கு மூன்று முக்கிய அரசியல் நீரோட்டங்கள் காரணமாக அமைந்தன. முதலாவதாக, எம்.என். ராய் (M.N. Roy) போன்ற மார்க்சியப் புரட்சியாளர்கள். இவர் அமெரிக்கா, மெக்சிகோ, பெர்லின் மற்றும் ரஷ்யாவில் தங்கியிருந்து இந்தியாவின் விடுதலைக்காகப் போராடினார். 1920-ல் கம்யூனிஸ்ட் அகிலத்தின் (Comintern) கூட்டத்தில் இந்தியாவின் பிரதிநிதியாகக் கலந்துகொண்ட இவர், காலனித்துவ நாடுகளில் ஏகாதிபத்தியத்திற்கு எதிரான போராட்டத்தை முன்னெடுக்க வேண்டும் என்று வலியுறுத்தினார்.
இரண்டாவதாக, இந்தியாவிற்குள்ளேயே ஆங்காங்கே தனித்தனியாகச் செயல்பட்டு வந்த இடதுசாரி குழுக்கள். லாகூரில் குலாம் ஹுசைன், பம்பாயில் எஸ்.ஏ. டாங்கே, கல்கத்தாவில் முசாபர் அகமது மற்றும் மெட்ராஸில் சிங்காரவேலு செட்டியார் ஆகியோர் தலைமையில் குழுக்கள் இயங்கி வந்தன. இவர்கள் அனைவரும் ஒன்றிணைந்து செயல்பட ஒரு வாய்ப்பிற்காகக் காத்திருந்தனர். மூன்றாவதாக, 1920-களில் உருவான தொழிலாளர் மற்றும் விவசாயிகள் சங்கங்கள். லாலா லஜபதி ராய் தலைமையில் 1920-ல் உருவாக்கப்பட்ட அகில இந்தியத் தொழிற்சங்க காங்கிரஸ் (AITUC) இதில் முக்கியப் பங்கு வகித்தது. இந்த மூன்று அமைப்புகளும் ஒன்றிணைந்த புள்ளியே இந்தியக் கம்யூனிஸ்ட் கட்சியின்த் தோற்றமாகும்.
தாஷ்கண்ட் vs கான்பூர்: கட்சி எப்போது உருவானது?
இந்தியக் கம்யூனிஸ்ட் கட்சி எப்போது, எங்கே உருவானது என்பதில் நீண்ட காலமாகவே ஒரு வரலாற்று விவாதம் இருந்து வருகிறது. ஒரு தரப்பு 1920-ல் தாஷ்கண்டில் (தற்போதைய உஸ்பெகிஸ்தான்) கட்சி உருவானதாகக் கூறுகிறது. எம்.என். ராய் மற்றும் சில புரட்சியாளர்கள் இணைந்து, சோவியத் யூனியனின் ஆதரவுடன் 1920-ல் ஒரு கம்யூனிஸ்ட் குழுவை அமைத்தனர். ஆனால், இந்தக் குழுவிற்கும் இந்தியாவில் செயல்பட்ட புரட்சியாளர்களுக்கும் நேரடித் தொடர்பு இல்லை.
மறுபுறம், இந்தியாவில் செயல்பட்ட கம்யூனிஸ்ட் குழுக்கள் அனைத்தும் ஒன்றிணைந்து, 1925-ம் ஆண்டு டிசம்பர் 26-ம் தேதி கான்பூரில் ஒரு தேசிய மாநாட்டை நடத்தின. சத்யபக்தா என்பவரால் ஏற்பாடு செய்யப்பட்ட இந்த மாநாட்டில்தான் 'இந்தியக் கம்யூனிஸ்ட் கட்சி' (CPI) அதிகாரப்பூர்வமாகத் தொடங்கப்பட்டதாக அறிவிக்கப்பட்டது. பிரிட்டிஷ் ஏகாதிபத்தியத்திடமிருந்து இந்தியாவை விடுவிப்பது மற்றும் சோசலிச சமுதாயத்தைப் படைப்பது ஆகியவை இதன் முக்கியக் குறிக்கோள்களாக அறிவிக்கப்பட்டன.
1964-ல் இந்தியக் கம்யூனிஸ்ட் கட்சி இரண்டாகப் பிளவுபட்டது (CPI மற்றும் CPI(M)). இதில் மார்க்சிஸ்ட் கம்யூனிஸ்ட் கட்சி (CPI-M), 1920-ல் தாஷ்கண்டில் கட்சி உருவானதையே தனது தொடக்கமாகக் கொள்கிறது. ஆனால், இந்தியக் கம்யூனிஸ்ட் கட்சி (CPI), 1925-ல் கான்பூரில் நடைபெற்ற மாநாட்டையே தனது அடித்தளமாகக் கருதுகிறது. தாஷ்கண்ட் முயற்சி எம்.என். ராயுடன் தொடர்புடையது என்றும், அவர் பின்னர் கட்சியிலிருந்து நீக்கப்பட்டவர் என்றும் CPI வாதிடுகிறது. கான்பூர் மாநாடே இந்திய மண்ணில் உருவான உண்மையான இயக்கம் என்பது அவர்கள் வாதம்.
சுதந்திரப் போராட்டமும் கம்யூனிஸ்டுகளின் பங்கும்
இந்தியச் சுதந்திரப் போராட்டத்தில் கம்யூனிஸ்டுகளின் பங்கு மிகவும் முக்கியமானது. 1925 முதல் 1947 வரை, தொழிலாளர்கள் மற்றும் விவசாயிகளை ஒருங்கிணைத்துப் பல போராட்டங்களை முன்னெடுத்தனர். மீரட் சதி வழக்கு (Meerut Conspiracy Case) போன்ற வழக்குகளில் கம்யூனிஸ்ட் தலைவர்கள் பலர் கைது செய்யப்பட்டுச் சிறையில் அடைக்கப்பட்டனர். காங்கிரஸுக்குள்ளேயே சோசலிசக் கருத்துக்களை விதைக்க முயன்றனர்.
இரண்டாம் உலகப் போரின்போது (1942-45), பாசிசத்திற்கு எதிரான போரை ஆதரித்ததால், வெள்ளையனே வெளியேறு இயக்கத்தில் இவர்களின் நிலைப்பாடு விமர்சனத்திற்குள்ளானது. இருப்பினும், போருக்குப் பிந்தைய காலகட்டத்தில் வங்காளத்தில் நடந்த 'தேபாகா போராட்டம்' (Tebhaga movement) மற்றும் ஹைதராபாத்தில் நடந்த 'தெலுங்கானா ஆயுதப் போராட்டம்' ஆகியவை நிலப்பிரபுத்துவத்திற்கு எதிராக விவசாயிகளை அணி திரட்டியதில் இமாலய வெற்றியைப் பெற்றன.
சுதந்திரத்திற்குப் பிறகு, கம்யூனிஸ்ட் இயக்கம் ஜனநாயகப் பாதையில் பயணிக்கத் தொடங்கியது. கேரளா, மேற்கு வங்கம் மற்றும் திரிபுரா ஆகிய மாநிலங்களில் ஆட்சியைப் பிடித்து, பல முற்போக்கான நிலச் சீர்திருத்தங்களை அமல்படுத்தியது. குறிப்பாகக் கேரளா மற்றும் மேற்கு வங்கத்தில் கம்யூனிஸ்ட் அரசுகள் செய்த மாற்றங்கள் இன்றும் பேசப்படுகின்றன.
நூறு ஆண்டுகளைக் கடந்து நிற்கும் இந்த இயக்கம், இன்று பல சவால்களைச் சந்தித்தாலும், ஏழை எளிய மக்களின் குரலாகத் தொடர்ந்து ஒலித்து வருகிறது. நவீன உலகம் தொழில்நுட்பத்தில் வளர்ந்தாலும், சமூக ஏற்றத்தாழ்வுகள் இன்னும் மறையவில்லை. அந்த வகையில், விளிம்புநிலை மக்களுக்காகக் குரல் கொடுக்கும் கம்யூனிச தத்துவம் இன்றும் பொருத்தமானதாகவே உள்ளது.
உள்ளூர் முதல் உலகம் வரை பரபரப்பான ஹாட் செய்திகளை உடனுக்குடன் அறிய மாலைமுரசு யூடியூப் சேனலை காண இங்கே கிளிக் செய்யவும்.