.png)
இன்று நாம் அதிநவீனக் கருவிகள், மின்சார சாதனங்கள் மற்றும் லோன் ஷீட்ஸ் கொண்டு வரவு செலவுகளைக் கணக்கிடுகிறோம். ஆனால், நம் பாட்டிமார்களின் சமையலறையும், வீட்டுக் கொல்லைப்புறமும் எந்த ஒரு நவீனக் கருவியின் உதவியுமின்றி, மிகச் சிறந்த நிதி மேலாண்மைக்கும் (Financial Management), இயற்கை வளப் பாதுகாப்பிற்கும் எடுத்துக்காட்டாகத் திகழ்ந்தன. ஒரு துளி நீர் கூட வீணாகாது என்ற கொள்கையுடன் அவர்கள் பின்பற்றிய சிக்கன உத்திகள், வெறும் பணத்தைச் சேமிப்பதற்காக மட்டுமல்லாமல், அடுத்த தலைமுறைக்காக வளங்களைப் பாதுகாப்பதற்காகவும் அமைந்திருந்தன. விலைவாசி உயர்ந்துள்ள இந்தக் காலகட்டத்தில், நம் பாரம்பரியத் தமிழ்க் குடும்பங்கள் பின்பற்றிய ஏழு அதிசயச் சிக்கன உத்திகள் குறித்துக் காணலாம்.
1. 'மீந்ததும் மருந்தே' - உணவுச் சேமிப்பு முறை:
பாரம்பரியத் தமிழ்க் குடும்பங்களில் உணவுப் பொருட்கள் ஒருபோதும் வீணாக விடப்படுவதில்லை. காலையில் வைத்த சாதம் மிஞ்சினால், அதைத் தண்ணீரில் ஊற்றி, இரவு நேரத்தில் பழைய சோறாகவோ அல்லது மறுநாள் காலையில் நீராகாரமாகவோ மாற்றுவார்கள். இது உடலுக்குக் குளிர்ச்சியும், சத்துக்களையும் தந்தது. காய்கறிகளின் தோல்கள் அல்லது தண்டுகளை வீசாமல், அவற்றைச் சேர்த்து துவையல் அல்லது சாம்பார் தயாரித்தனர். உணவை வீணாக்காமல் உபயோகிப்பது, பணத்தைச் சேமிப்பதற்கான மிக எளிய வழியாகும்.
2. நீரைப் பொன்னெனக் கருதிய நீர் மேலாண்மை:
வீட்டில் பாத்திரம் கழுவும் நீரை, தாவரங்களுக்கும், கோழி அல்லது ஆடு போன்ற கால்நடைகளுக்கும் பயன்படுத்துவார்கள். குளிக்கும் நீர் அல்லது துணி துவைத்த நீர் வீணாகாமல், அது தோட்டத்திற்குப் பாய்ச்சப்படும். மழை நீரைச் சேகரித்து (Rainwater Harvesting), அதை அன்றாடப் பயன்பாடுகளுக்குப் பயன்படுத்தினர். ஒரு துளி நீரும் வீணாகாமல், அது சுழற்சியில் பயன்பட்டது. இது இன்றைய நீர்ப் பற்றாக்குறைக்கு ஒரு சிறந்த தீர்வாகும்.
3. தேவைக்கேற்ப உற்பத்தி - காய்கறித் தோட்டம்:
வீட்டின் கொல்லைப்புறத்தில் சிறிய அளவில் தோட்டங்களை அமைத்து, அன்றாடத் தேவைக்கான கீரை, கத்தரி, தக்காளி போன்ற காய்கறிகளை அவர்களே பயிரிட்டனர். இதன் மூலம், சந்தையில் பணம் கொடுத்து வாங்குவது தவிர்க்கப்பட்டது. மேலும், இது நச்சு இல்லாத, ஆரோக்கியமான உணவையும் உறுதி செய்தது.
4. ஆடைகளைச் சரிசெய்து அணிதல்:
சமீப காலங்களில் பரவியுள்ள 'அதிவேக ஆடை மோகத்தை' (Fast Fashion) நம் பாரம்பரியக் குடும்பங்கள் ஒருபோதும் ஆதரித்ததில்லை. துணிகள் கிழிந்தால், அதைப் பத்திரமாக பழுது பார்த்து (Mending) மீண்டும் பயன்படுத்தினர். பழைய சேலைகள் மற்றும் வேட்டிகளைத் துண்டுகளாக்கி, சமையலறைத் துணிகள் அல்லது துடைக்கும் துணிகளாக மாற்றி உபயோகித்தனர். ஒரு பொருளின் பயன்பாட்டு ஆயுளை நீட்டிப்பது, ஒரு சிறந்த சிக்கன உத்தியாகும்.
5. இயற்கை மருந்துகள் மூலம் மருத்துவச் சிக்கனம்:
சளி, காய்ச்சல் போன்ற சிறிய உடல் உபாதைகளுக்கு அவர்கள் நேரடியாக மருத்துவரை நாடுவதில்லை. அதற்குப் பதிலாக, சமையலறையில் உள்ள மஞ்சள், மிளகு, இஞ்சி, துளசி போன்ற இயற்கைப் பொருட்களைக் கொண்டே சிகிச்சை அளித்தனர். இது மருத்துவச் செலவுகளை வெகுவாகக் குறைத்ததுடன், ஆரோக்கியமான உடலையும் பராமரிக்க உதவியது.
6. ஆற்றல் வீணாகாத கட்டுமானம்:
பழைய தமிழ்க் கட்டுமானங்களில் காற்றோட்டத்திற்கு அதிக முக்கியத்துவம் கொடுக்கப்பட்டது. கூரை அமைப்பு, ஜன்னல்கள் மற்றும் கதவுகள் ஆகியவை கோடை காலத்தில் கூடக் குளிராக இருக்கும்படி வடிவமைக்கப்பட்டன. இதன் மூலம் மின்விசிறி மற்றும் குளிரூட்டிகளின் தேவை குறைந்து, மின்சாரச் செலவுகள் சேமிக்கப்பட்டது.
7. பண்டமாற்று முறை மற்றும் கூட்டுழைப்பு:
ஒரு காலத்தில், தங்களுக்குத் தேவையான பொருட்களைப் பணத்திற்குக் கொடுப்பதற்குப் பதிலாக, அருகில் உள்ளவர்களிடம் இருந்து பண்டமாற்று (Barter) முறையில் பெற்றனர். உதாரணமாக, தங்கள் தோட்டத்தில் விளைந்த அரிசியைக் கொடுத்து, அண்டை வீட்டாரிடம் இருந்து வெல்லம் பெறுவது போன்றவை வழக்கத்தில் இருந்தது. மேலும், குடும்பத்தில் அனைவரும் இணைந்து வேலைகளைப் பகிர்ந்துகொண்டதால், வெளியாட்களை வேலைக்கு வைக்கும் செலவும் குறைந்தது.
நம் முன்னோர்களின் இந்தச் சிக்கன உத்திகள், வெறும் பணத்தைச் சேமிக்கும் வழிகள் மட்டுமல்ல, அவை இயற்கையுடன் இணைந்து, வளங்களைப் பாதுகாத்து, மனநிறைவுடன் வாழ கற்றுக்கொடுக்கும் ஒரு சிறந்த வாழ்க்கை முறைப் பாடமாகும்.
உள்ளூர் முதல் உலகம் வரை பரபரப்பான ஹாட் செய்திகளை உடனுக்குடன் அறிய மாலைமுரசு யூடியூப் சேனலை காண இங்கே கிளிக் செய்யவும்.
