பிப்பிரஹ்வா ரெலிக்ஸ் என்றால் என்ன? இந்தியா ஏன் பதறிக் கொண்டு தடுத்து நிறுத்தியது? இவ்ளோ பெரிய பின்னணியா?

பிப்பிரஹ்வா: புத்தரின் பிறந்த மண்ணோடு ஒரு தொடர்பு

பிப்பிரஹ்வா, உத்தரப் பிரதேசத்தின் சித்தார்த்நகர் மாவட்டத்தில், இந்தியா-நேபாள எல்லைக்கு அருகில் இருக்கும் ஒரு சின்னஞ்சிறு கிராமம். இந்த இடம், புத்தரின் பிறந்த இடமான கபிலவஸ்து எனப்படும் பழங்கால நகரத்தோடு தொடர்புடையதுனு பல வரலாற்று ஆய்வாளர்கள் நம்பறாங்க. இங்கே, 1898-ல ஒரு பெரிய தொல்பொருள் கண்டுபிடிப்பு நடந்துச்சு. இந்த கண்டுபிடிப்பு, புத்தரின் எலும்பு துண்டுகள், புனித பொருட்கள், தங்க ஆபரணங்கள், மணிகள், கல் பேழைகள் மற்றும் பலவற்றை உள்ளடக்கியது என்று கூறப்படுகிறது. இவை எல்லாம் ஒரு பெரிய கல் பேழையில், ஸ்தூபியில் புதைந்து கிடந்தன.

இந்த ஸ்தூபியை தோண்டி எடுத்தவர், வில்லியம் கிளாக்ஸ்டன் பெப்பே, ஒரு ஆங்கிலேய எஸ்டேட் மேலாளர். இவரோட கண்டுபிடிப்பு, உலக தொல்பொருள் ஆய்வு வரலாற்றில் ஒரு மைல்கல்லா பார்க்கப்படுது. ஏன்னா, இந்த பொருட்களில் ஒரு கல் பேழையில், பிராமி எழுத்தில் ஒரு கல்வெட்டு இருந்துச்சு. அந்த கல்வெட்டு, இந்த பொருட்கள் புத்தரின் எலும்பு துண்டுகளை சாக்ய குலத்தினர் வைத்து வணங்கியவைனு உறுதிப்படுத்துது. இந்த கல்வெட்டு, “இது புத்தரின் புனித எச்சங்கள், சாக்யர்களால் வைக்கப்பட்டது”னு சொல்லுது.

இந்த பொருட்கள் எப்படி பயணிச்சுது?

இந்த கண்டுபிடிப்புக்கு பிறகு, பெப்பே இந்த பொருட்களை ஆங்கிலேய அரசாங்கத்துக்கு ஒப்படைச்சார். 1878-ல இந்தியாவில் இருந்த இந்திய பொக்கிஷ சட்டத்தின்படி, இந்த பொருட்கள் பெரும்பாலும் இந்திய அரசாங்கத்துக்கு சொந்தமானவை. இதுல பெரும்பகுதி, கொல்கத்தாவில் உள்ள இந்திய அருங்காட்சியகத்துக்கு அனுப்பப்பட்டு, ‘AA’ தர புராதன பொருட்களா வகைப்படுத்தப்பட்டு, இவற்றை விற்கவோ, வெளிநாட்டுக்கு கொண்டு போகவோ தடை விதிக்கப்பட்டது.

ஆனா, இதுல ஒரு சின்ன பகுதி, அதாவது மொத்த கண்டுபிடிப்பில் ஐந்தில் ஒரு பங்கு, பெப்பேவோட குடும்பத்துக்கு வைத்துக்கொள்ள அனுமதிக்கப்பட்டது. இந்த “நகல் பொருட்கள்” (duplicate items) தான் இப்போ பெப்பேவோட வாரிசுகளால், சோதேபி’ஸ் ஏல நிறுவனம் மூலமா ஹாங்காங்கில் 2025 மே 7-ல் ஏலத்துக்கு வைக்கப்பட்டிருந்தது. இந்த ஏலம், உலக அளவில் பெரிய சர்ச்சையை கிளப்பி, இந்திய அரசாங்கத்தை உடனடி நடவடிக்கை எடுக்க வைச்சது.

இந்தியாவின் சட்டரீதியான போராட்டம்

மே 5, 2025-ல், இந்திய கலாசார அமைச்சகம், சோதேபி’ஸ் ஹாங்காங் மற்றும் பெப்பேவோட வாரிசான கிறிஸ் பெப்பேவுக்கு ஒரு சட்டரீதியான அறிவிப்பு அனுப்பியது. இந்த அறிவிப்பு, இந்த ஏலத்தை உடனடியாக நிறுத்தவும், இந்த புனித பொருட்களை இந்தியாவுக்கு மீட்டு தரவும் வலியுறுத்தியது. இந்திய அரசாங்கத்தோட வாதம் என்னனா, இந்த பொருட்கள் இந்தியாவோட புனிதமான மத மற்றும் கலாசார பாரம்பரியத்தின் ஒரு பகுதி. இவற்றை விற்பது, இந்திய சட்டங்களையும், சர்வதேச ஒப்பந்தங்களையும், ஐக்கிய நாடுகள் அவையோட விதிமுறைகளையும் மீறுவதாக இருக்கு.

இந்திய சட்டப்படி, ‘AA’ தர புராதன பொருட்களை விற்கவோ, வெளிநாட்டுக்கு எடுத்துச் செல்லவோ முடியாது. இந்த பொருட்கள், புத்தரோடு தொடர்புடையவை மட்டுமல்ல, உலகளவில் 500 மில்லியன் பௌத்தர்களின் மத உணர்வுகளோடு இணைந்தவை. இந்த ஏலம், இந்த உணர்வுகளை புண்படுத்துவதோடு, ஆங்கிலேய காலனிய ஆட்சியில் இந்த பொருட்கள் எடுக்கப்பட்டதை ஒரு வகையில் நியாயப்படுத்துவது மாதிரி இருக்குனு இந்திய அரசாங்கம் குற்றம்சாட்டுது.

இதையடுத்து, மே 7-ல் நடக்கவிருந்த ஏலம் ஒத்திவைக்கப்பட்டது. இந்திய கலாசார அமைச்சர் கஜேந்திர சிங் ஷெகாவத், இங்கிலாந்து கலாசார செயலாளர் லிசா நேண்டியோடு இது பற்றி பேசியதோடு, இந்திய தூதரகங்கள் மற்றும் நிதி புலனாய்வு பிரிவு (FIU) இந்த விஷயத்தில் தீவிரமா இறங்கி இருக்கு.

இதுல உள்ள சிக்கல்கள் என்ன?

இந்த பிப்பிரஹ்வா நினைவுச் சின்னங்கள் ஏல விவகாரம், பல பரிமாணங்களை உள்ளடக்கியது. முதலாவதாக, இந்த பொருட்களோட சட்டரீதியான உரிமை. பெப்பேவோட வாரிசுகள், இந்த பொருட்கள் தங்களுக்கு சட்டப்படி சொந்தமானவைனு வாதிடறாங்க. ஆனா, இந்திய அரசாங்கம், இவை ஆங்கிலேய காலனிய ஆட்சியில் “கொள்ளையடிக்கப்பட்டவை”னு கருதுது. 1878-ல இந்திய பொக்கிஷ சட்டப்படி, இவை இந்திய அரசாங்கத்துக்கு சொந்தமானவை, பெப்பேவுக்கு வெறும் “காப்பாளர்” (custodian) உரிமை மட்டுமே இருந்ததுனு வாதிக்குது.

இரண்டாவதாக, இந்த பொருட்களோட மத முக்கியத்துவம். பௌத்த மரபுப்படி, இந்த பொருட்கள் வெறும் அலங்கார பொருட்கள் இல்லை. இவை, புத்தரின் எலும்பு துண்டுகளோடு புதைக்கப்பட்டவை, ஆகவே இவை புத்தரின் “புனித உடலின்” ஒரு பகுதியாக கருதப்படுது. இவற்றை ஏலத்தில் விற்பது, பௌத்தர்களின் மத உணர்வுகளை மட்டுமல்ல, உலகளாவிய மத நம்பிக்கைகளையும் புண்படுத்துவதாக இருக்கு. இந்த விஷயத்தில், பௌத்த அறிஞர்களும், துறவிகளும் கடுமையான எதிர்ப்பை தெரிவிச்சிருக்காங்க.

கிறிஸ் பெப்பேவோட பார்வை

கிறிஸ் பெப்பே, வில்லியம் பெப்பேவோட பேரன், இந்த பொருட்களை ஏலத்துக்கு வைக்க முடிவு செய்தவர். இவரோட வாதம் என்னனா, இந்த பொருட்கள் “புத்தரின் உடல் எச்சங்கள்” இல்லை, மாறாக, புத்தரின் எலும்பு துண்டுகளோடு வைக்கப்பட்ட “புனித பொருட்கள்” (offerings) மட்டுமே. இவர், கடந்த 10 வருடங்களாக பல பௌத்த கோவில்கள் மற்றும் அறிஞர்களோடு பேசியதாகவும், இவை புனித உடல் எச்சங்களாக கருதப்படவில்லைனு சொல்றார். மேலும், இந்த ஏலத்தில் கிடைக்கும் பணத்தின் 25% பௌத்த நிறுவனங்களுக்கும், மற்ற 25% கொல்கத்தா அருங்காட்சியகத்தின் பிப்பிரஹ்வா பொருட்கள் காட்சிக்கு உதவவும் கொடுக்கப்படும்னு உறுதியளிச்சிருக்கார்.

ஆனா, இந்த வாதம் பலராலும் ஏற்கப்படவில்லை. பௌத்த மரபுப்படி, இந்த பொருட்கள் புத்தரின் எலும்பு துண்டுகளோடு புதைக்கப்பட்டவை, ஆகவே இவை புனிதமானவை. இவற்றை விற்பது, ஒரு புனித பொருளை சந்தையில் வணிக பொருளாக மாற்றுவது மாதிரி இருக்கு.

இந்த ஏல விவகாரம், உலக அளவில் பலரோட கவனத்தை ஈர்த்திருக்கு. பௌத்த அறிஞர்கள், இந்த ஏலத்தை “காலனிய வன்முறையின் தொடர்ச்சி”னு விமர்சிக்கறாங்க. உதாரணமாக, டெல்லியைச் சேர்ந்த கலை வரலாற்று ஆய்வாளர் நமன் அஹுஜா, “புத்தரின் புனித பொருட்களை சந்தையில் விற்க முடியுமா? இவற்றை வைத்திருப்பவர், இதை விற்க எப்படி உரிமை கோரலாம்?”னு கேள்வி எழுப்பியிருக்கார்.

சர்வதேச சட்டங்களைப் பொறுத்தவரை, 1970 ஐக்கிய நாடுகள் ஒப்பந்தம், கலாசார பொருட்களின் சட்டவிரோத ஏற்றுமதி மற்றும் விற்பனையை தடை செய்யுது. ஆனா, இந்த பொருட்கள் ஆங்கிலேய காலனிய ஆட்சியில் எடுக்கப்பட்டவை, ஆகவே இந்த ஒப்பந்தத்தின் கீழ் நேரடியாக வராது. இதனால, இந்திய அரசாங்கம், இந்த விவகாரத்தை சர்வதேச அரங்கில் எழுப்பி, ஹாங்காங் அரசாங்கத்துக்கு அழுத்தம் கொடுக்க முயற்சிக்குது.

இந்தியாவின் முயற்சிகள்

இந்திய அரசாங்கம், இந்த பொருட்களை மீட்க பல முயற்சிகளை எடுத்து வருது. இந்திய தொல்பொருள் ஆய்வு மையம் (ASI), ஹாங்காங்கில் உள்ள இந்திய தூதரகம் மூலமா உள்ளூர் அரசாங்கத்தோடு பேச்சுவார்த்தை நடத்துது. மேலும், இந்திய வெளியுறவு அமைச்சகம், இங்கிலாந்து மற்றும் ஹாங்காங் தூதரகங்கள் மூலமா இந்த விவகாரத்தை முன்னெடுத்து வருகிறது.

இந்த முயற்சிகளோடு, இந்திய அரசாங்கம், இந்த பொருட்களை மீட்டு, இந்தியாவில் உள்ள பௌத்த ஸ்தலங்களில் புனிதமாக வைக்க விரும்புது. இது, இந்தியாவோட கலாசார மற்றும் மத பாரம்பரியத்தை பாதுகாக்கும் ஒரு முயற்சியாகவே பார்க்கப்படுது.

இந்த விவகாரம், இப்போ ஒரு முக்கியமான கட்டத்தில் இருக்கு.ஏலம் ஒத்தி வைக்கப்பட்டிருக்கு. ஆனா இந்த பொருட்கள் இன்னும் இந்தியாவுக்கு திரும்பி வரல. இந்திய அரசாங்கத்தோட சட்டரீதியான மற்றும் இராஜதந்திர முயற்சிகள் தொடருது. இந்த விவகாரம், உலக அளவில் கலாசார பொருட்களை மீட்பது பற்றிய ஒரு பெரிய விவாதத்தை தூண்டி இருக்கு.

இந்த பிப்பிரஹ்வா நினைவுச் சின்னங்கள், வெறும் பொருட்கள் இல்லை. இவை, ஒரு நாகரிகத்தின் ஆன்மா, ஒரு மதத்தின் புனிதம், ஒரு நாட்டின் பாரம்பரியம். இவற்றை மீட்பது, இந்தியாவுக்கு மட்டுமல்ல, உலகளவில் பௌத்தர்களுக்கும் ஒரு முக்கியமான வெற்றியாக இருக்கும்.

உள்ளூர் முதல் உலகம் வரை பரபரப்பான ஹாட் செய்திகளை உடனுக்குடன் அறிய மாலைமுரசு யூடியூப் சேனலை காண இங்கே கிளிக் செய்யவும்