கடைசி வரை சினிமாவில் ரஜினி எட்டிய உயரத்தை பிடிக்க முடியாமல் வெளியேறும் விஜய்!

தமிழ் சினிமாவோட Thalapathy விஜய், தன்னோட கடைசி படமான ஜனநாயகன் ஷூட்டிங்க முடிச்சு, சினிமாவ விட்டு அரசியலுக்கு போறேன்னு அறிவிச்சு, இப்போ வீட்ல ரெஸ்ட் எடுத்துட்டு இருக்காரு. 30 வருஷ சினிமா பயணம்—கோடிக்கணக்குல சம்பளம், உலகம் முழுக்க ரசிகர் கூட்டம், blockbuster படங்கள்—இது எல்லாம் ஒரு superstar-ஓட உயரம் தான். ஆனா, அவரால் ரஜினிகாந்த் எட்டிய அந்த supreme stardom உச்சத்தை முழுசா தொட முடிஞ்சதா?.

ரஜினியோட Supreme Stardom

ரஜினிகாந்த் தமிழ் சினிமாவுல ஒரு living legend. 70கள்ல ஆரம்பிச்சு, 80கள்ல style king-ஆ மாறி, 90கள்ல mass hero-வா உயர்ந்து, 2000கள்ல superstar-ஆ ஆட்சி செஞ்சவர். பாட்ஷா, படையப்பா, அண்ணாமலை, முத்து—இந்த படங்கள் தமிழ்நாட்டையே ஒரு fever-ல ஆழ்த்துச்சு. ரஜினியோட stardom ஒரு cultural tsunami மாதிரி — அவர் படம் ரிலீஸ் ஆனா, அது ஒரு state-wide celebration. விஜய்யோட உயரம் இதுக்கு ரொம்ப நெருக்கமா வந்தாலும், அந்த ultimate throne-ய தொட முடியல. ஏன்?

விஜய் ஏன் அந்த உச்சத்த தொடல?

ரஜினியோட பாட்ஷா, படையப்பா, அண்ணாமலை, முத்து ஆகிய படங்கள் இங்க ஒரு cult status-ஐ உருவாக்குச்சு. ஆனா, விஜய்யோட படங்கள்ல இப்படி ஒரு ultimate industry hit இல்ல. கில்லி, போக்கிரி, துப்பாக்கி, கத்தி-னு நாம் விஐய்ய்யோட எவர் கிரீன் படங்களை பட்டியலிட்டாலும், அவை பாட்ஷா அல்லது படையப்பா மாதிரி ஒரு timeless craze-ஐ உருவாக்க முடியல. இதுல 'கில்லி' படத்துக்கு சற்று விதிவிலக்கு கொடுக்கலாம். ஒரு படமாவது அந்த peak frenzy-ய தொட்டிருந்தா, விஜய்யோட stardom ரஜினியோட உயரத்துக்கு நெருக்கமா வந்திருக்கலாம்.

Longevity & Evolution-ல ஒரு Limit

ரஜினி 50 வருஷமா தமிழ் சினிமாவுல ஒரு timeless force. அவரோட stardom ஒவ்வொரு டிகேட்லயும் evolve ஆச்சு—80கள்ல ஸ்டைல், 90கள்ல மாஸ், 2000கள்ல grandeur. விஜய் 90கள்ல ஆரம்பிச்சு, 30 வருஷமா ஒரு consistent mass hero இமேஜ்ல இருக்காரு. அவரோட evolution ரஜினி மாதிரி multi-layered-ஆ இல்ல—இது ஒரு ceiling. இப்போ 50 வயசுல சினிமாவ விட்டு போறது, ரஜினியோட longevity-ய மிஞ்சாம முடிச்ச மாதிரி ஆகிடுச்சு.

Global Scale-ல ஒரு வித்தியாசம்

விஜய்யோட படங்கள் box office-ல புயலை கிளப்புச்சு—Bigil (300 கோடி+), Leo (600 கோடி+). ஆனா, ரஜினியோட Enthiran (700 கோடி+), 2.0 (800 கோடி+) ஒரு global phenomenon ஆச்சு. விஜய்யோட market தமிழ்நாடு, தெலுங்கு, கேரளாவுல பெருசா இருக்கு—ரஜினி ஒரு pan-Indian அப்பீல் வெச்சவர். பாட்ஷா, முத்து ஜப்பான் வரைக்கும் பேசப்பட்டுச்சு—விஜய்யோட படங்கள் அந்த international scale-ய தொடல.

ரஜினியோட off-screen பர்சனாலிட்டி—spirituality, simplicity, மக்களோட connect—அவரோட stardom-ய ஒரு god-like லெவலுக்கு கொண்டு போச்சு. விஜய் ஒரு reserved இமேஜ் வெச்சவர்—அரசியல் பேசினாலும், அது இன்னும் ஒரு public persona-ஆ செட் ஆகல. ரஜினியோட mystique ஒரு unique edge—விஜய்யோட mass appeal அதுக்கு நிகரா வரல.

விஜய் 30 வருஷமா தமிழ் சினிமாவுல ஒரு box office king-ஆ ஆட்சி செஞ்சவர். ஆனா, ரஜினியோட supreme stardom ஒரு rare alchemy—versatility, cultural dominance, global reach, timeless aura. விஜய்யோட stardom ஒரு modern marvel—தமிழ்நாட்டுல ஒரு storm மாதிரி, ஆனா ரஜினியோட hurricane அளவுக்கு இல்ல. இப்போ அரசியலுக்கு போறதால, சினிமாவுல அந்த ultimate crown-ய தொடற சான்ஸும் முடிஞ்சு போச்சு.

ரஜினி ஒரு once-in-a-century ஸ்டார்—விஜய் ஒரு generational colossus. ரசிகர்களுக்கு இது ஒரு bittersweet truth—அரசியல்ல அவர் என்ன பண்ணுவாருன்னு பார்க்கலாம், ஆனா சினிமாவுல அந்த supreme throne இன்னமும் ரஜினியோட தலை மேல தான் இருக்கு!

உள்ளூர் முதல் உலகம் வரை பரபரப்பான ஹாட் செய்திகளை உடனுக்குடன் அறிய மாலைமுரசு யூடியூப் சேனலை காண இங்கே கிளிக் செய்யவும்